Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 października 2020 r., sygn. VI SA/Wa 907/20

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Henryka Lewandowska - Kuraszkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Jakub Linkowski Sędzia WSA Danuta Szydłowska (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 października 2020 r. sprawy ze skargi A. L. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej "GITD") utrzymał w mocy decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (dalej "WITD"), którą nałożono na A. L. (dalej "Skarżący) karę pieniężną w wysokości 12.000 złotych.

Jako podstawę prawną zaskarżonej decyzji wskazano art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz.U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm.), dalej "k.p.a." oraz art. 4 pkt 11 i pkt 22, art. 5 ust. 1, art. 5b ust. 1, art. 18 ust. 4a i ust. 4b, art. 87 ust. 1, art. 92a ust. 1, ust. 3 i ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (j.t. Dz.U. z 2019, poz. 58 ze zm.), dalej "u.t.d."), a także Ip. 1.1. i 2.11. załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym, dalej "załącznik do ustawy".

Podstawą faktyczną wydania zaskarżonego rozstrzygnięcia było wykonywanie przez Skarżącego transportu drogowego bez wymaganego zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego lub bez wymaganej licencji oraz wykonywanie przewozu okazjonalnego pojazdem niespełniającym kryterium konstrukcyjnego określonego w art. 18 ust. 4a u.t.d. z zastrzeżeniem przewozów, o których mowa w art. 18 ust. 4b tej ustawy.

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że w dniu [...] kwietnia 2019 r. na terenie [...] przeprowadzono kontrolę drogową pojazdu marki [...] o nr rej. [...]. Pojazdem kierował A. L., który wykonywał przewóz drogowy w swoim imieniu i na swoją rzecz. W chwili zatrzymania do kontroli w pojeździe znajdowali się pasażerowie. Przesłuchany w charakterze świadka jeden z pasażerów oświadczył, że korzystał z usługi przewozu wykonywanej przez Skarżącego. Usługa została zamówiona za pośrednictwem aplikacji [...]. Skarżący wykonywał przewóz z [...] na ul. [...] w [...]. Cena za przejazd została podana przez aplikację "[...]" po założeniu zamówienia, było to ok 40 zł, po zatrzymaniu do kontroli kierowca anulował przejazd nie pobierając opłaty, lecz aplikacja pobrała z konta 9,09 zł.