Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 27 października 2020 r., sygn. II SAB/Bk 151/20

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, Sędziowie sędzia WSA Jacek Pruszyński,, asesor sądowy WSA Barbara Romanczuk (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 października 2020 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi K. H. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta B. w przedmiocie wniosku o lokalizację inwestycji mieszkaniowej 1. Zobowiązuje Prezydenta Miasta B. do nadania biegu wnioskowi z dnia [...] stycznia 2020 r. skarżącego K. H., w terminie 14 dni od daty zwrotu akt organowi, 2. Stwierdza, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania, 3. Stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 4. Nie orzeka o wymierzeniu organowi grzywny, 5. Nie przyznaje od organu na rzecz skarżącego sumy pieniężnej, 6. Zasądza od Prezydenta Miasta B. na rzecz skarżącego K. H. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu wpisu sądowego.

Uzasadnienie

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

W dniu [...] stycznia 2020 r. K. H. złożył wniosek o ustalenie lokalizacji inwestycji mieszkaniowej oraz inwestycji towarzyszącej na nieruchomości położonej w B. przy ul. [...] nr ewid. gr. [...], obr. [...] Jako podstawę złożonego wniosku wskazał ustawę z 5 lipca 2018 r. o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1496 ze zm., dalej w skrócie "specustawa mieszkaniowa").

Prezydent Miasta B. pismem z dnia [...] stycznia 2020r. nr [...] zawiadomił skarżącego o pozostawieniu jego wniosku bez rozpatrzenia. Wyjaśniając podstawy wydanego rozstrzygnięcia wskazał, że zgodnie z art. 7 ust. 9 specustawy mieszkaniowej był zobowiązany do sprawdzenia, czy złożony wniosek o ustalenie lokalizacji inwestycji mieszkaniowej spełnia wymogi art. 7 ust. 7 i 8 ustawy, a w przypadku wniosku skarżącego spełnienie wymogu art. 7 ust. 7 pkt 12 tej ustawy, nie było obiektywnie możliwe z uwagi na "zawieszenie" obowiązywania Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta B., uchwalonego uchwałą Nr XII/165/19 Rady Miasta B. z dnia 18 czerwca 2019r. Skarżący w złożonym wniosku zadeklarował wprawdzie niesprzeczność planowanej inwestycji zarówno ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta B. z dnia 29 listopada 1999r., jak i ze Studium z 18 czerwca 2019r., ale jak podkreślił organ, Studium z dnia 29 listopada 1999r. przestało obowiązywać, a wykonalność Studium z dnia 18 czerwca 2019r. została wstrzymana, na skutek wydanego przez Wojewodę P. rozstrzygnięcia nadzorczego nr [...]stwierdzającego nieważność uchwały nr XII/165/19 Rady Miasta Białystok z dnia 18 czerwca 2019 r. w sprawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta B. nr [...]. Jak dalej wyjaśnił organ, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 5 grudnia 2019 r. sygn. akt II SA/Bk 666/19 uchylił co prawda ww. rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody P., ale z uwagi na fakt, że powyższe orzeczenie nie jest prawomocne, nie było podstaw prawnych do procedowania złożonego wniosku. Prezydent wskazał jednocześnie, że właśnie z uwagi na opisany stan "zawieszenia" obowiązywania Studium, odstąpił od wzywania skarżącego do uzupełniania braków formalnych złożonego wniosku.