Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 17 września 2020 r., sygn. I SA/Rz 293/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Jarosław Szaro, Sędzia WSA Piotr Popek /spr./, Asesor WSA Jacek Boratyn, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 września 2020 r. sprawy ze skargi Z.Ł na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] stycznia 2020 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania Z. Ł. (dalej: podatnik/skarżący) decyzją z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] czerwca 2018 r., nr [...], określającą zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. na kwotę 176.931 zł i określił zobowiązanie w tym podatku za 2010 r. w wysokości 176.923 zł.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy administracyjnej wynika następujący stan faktyczny.

W zeznaniu PIT-36 za 2010 r. podatnik wykazał z pozarolniczej działalności gospodarczej pod firmą A. m.in. przychód w wysokości 4.781.980,45 zł, koszty uzyskania przychodów w wysokości 4.745.241,62 zł i dochód w wysokości 36.738,83 zł.

Na podstawie upoważnienia z dnia 18 stycznia 2016 r. wobec podatnika przeprowadzono kontrolę podatkową w zakresie podatku dochodowego za 2010 r. Ustalenia kontroli zawarto w protokole kontroli, doręczonym podatnikowi w dniu 2 stycznia 2017 r.

W następstwie poczynionych ramach w kontroli ustaleń prowadzoną przez podatnika podatkową księgę przychodów i rozchodów (dalej: p.k.p.r.) uznano za wadliwą po stronie przychodów, za nierzetelną po stronie kosztów i nie uznano jej za dowód w prowadzonej kontroli w części "zaniżenia przychodów" i "zawyżenia kosztów". Ponadto odstąpiono od szacowania podstawy opodatkowania, gdyż na podstawie materiału dowodowego było możliwe jej ustalenie w prawidłowej wysokości. W piśmie z dnia 16 stycznia 2017 r. podatnik zakwestionował ustalenia kontroli w części dotyczącej zawyżenia kosztów.