Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 30 września 2020 r., sygn. I SA/Po 152/20

Podatek dochodowy od osób prawnych; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rennert Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Artur Iwiński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2020 r. sprawy ze skargi [...] Spółka z o.o. w [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2008 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. decyzją z [...] listopada 2013 r., nr [...], określił firma A Sp. z o.o. w S. (dalej jako: "spółka" lub "skarżąca") zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2008 r. w wysokości [...] zł.

Nie znajdując podstaw do uwzględnienia odwołania spółki, Dyrektor Izby Skarbowej w P. decyzją z [...] kwietnia 2014 r., nr [...], utrzymał w mocy powyższą decyzję organu I instancji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 22 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Po [...], po rozpoznaniu skargi spółki, uchylił powyższą decyzję organu odwoławczego. W motywach orzeczenia Sąd jednoznacznie stwierdził, że materiał dowodowy zebrany w zakresie firmy P.P.H.U. L. W. L. potwierdził ustalenia organów podatkowych. Tym samym za zasadne Sąd uznał ustalenia dotyczące braku prawa spółki do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków zaewidencjonowanych na podstawie faktur wystawionych w 2008 r. przez tą firmę. Odmiennie natomiast Sąd ocenił materiał dowodowy zebrany w zakresie firmy P.H.U.P. G. E. Ł. uznając, że kwestią sporną nadal pozostaje prawo spółki do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków zaewidencjonowanych na podstawie faktur wystawionych w 2008 r. przez tę firmę. Sąd stwierdził także, że w toku prowadzonego postępowania odwoławczego przez Dyrektora Izby Skarbowej w P. niezasadnie odmówiono spółce przeprowadzenia dowodu z przesłuchania w charakterze świadków: B. B., W. B., T. B., Z. M. i H. O.. Sąd podkreślił, że przeprowadzenie wnioskowanych dowodów, mogło mieć istotne znaczenie. W wytycznych Sąd zobowiązał organ II instancji, aby przy ponownym rozpoznaniu sprawy przeprowadził dowody z zeznań ww. świadków na okoliczność wykonywania przez G. E. Ł. na rzecz skarżącej prac budowlanych w 2008 r. oraz z zeznań H. O. na okoliczność wykonywania przez G. E. Ł. (jako podwykonawcy spółki) prac budowlanych dla D. Sp. z o.o. Następnie organ powinien dokonać oceny wiarygodności i mocy tych zeznań w kontekście pozostałego materiału dowodowego.