Wyrok WSA w Krakowie z dnia 29 września 2020 r., sygn. II SA/Kr 583/20

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Darmoń Sędziowie: WSA Jacek Bursa WSA Tadeusz Kiełkowski (spr.) Protokolant: referent sądowy Katarzyna Migda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2020 r. sprawy ze skargi G. C. na Uchwałę Nr XXXI/163/2017 Rady Gminy Radziemice z dnia 16 lutego 2017 r. w sprawie Gminnego Programu Opieki nad Bezdomnymi Zwierzętami oraz Zapobiegania Bezdomności Zwierząt na terenie Gminy Radziemice stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

Prokurator Rejonowy dla Krakowa - Nowej Huty w Krakowie pismem z dnia 22 września 2017 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Nr XXXI/163/2017 z dnia 16 lutego 2017 r. w sprawie Gminnego Programu Opieki nad Bezdomnymi Zwierzętami oraz Zapobiegania Bezdomności Zwierząt na terenie Gminy Radziemice wraz z załącznikiem w postaci Programu Opieki nad Zwierzętami Bezdomnymi oraz Zapobiegania Bezdomności Zwierząt na terenie Gminy Radziemice w 2017 roku. Jako podstawę prawną zaskarżenia Prokurator wskazał art. 8 § 1, 13 § 1 i art. 50 § 1, art. 52 § 1 oraz art. 53 § 2a oraz art. 3 § 1 i § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) i art. 70 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 roku Prawo o prokuraturze (Dz. U. 2016 r. poz. 177 ze zm.).

Prokurator zarzucił zaskarżonej uchwale istotne naruszenie przepisów prawa, a to: 1) art. 11 a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ochronie zwierząt (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 856) poprzez brak skonkretyzowania zasad opieki nad wolno żyjącymi kotami oraz ich dokarmiania na terenie gminy; 2) art. 11a ust. 2 pkt 3 ustawy poprzez niewskazanie podmiotu zajmującego się odławianiem bezdomnych zwierząt oraz brak skonkretyzowania zasad postępowania z odłowionymi zwierzętami do czasu umieszczenia ich w schronisku; 3) art. 11a ust. 2 pkt 5 ustawy poprzez brak konkretyzacji zasad realizacji deklarowanych w programie działań w zakresie poszukiwania nowych właścicieli dla bezdomnych zwierząt; 4) art. 11a ust. 2 pkt 6 ustawy poprzez nieskonkretyzowanie zasad postępowania w przypadku usypiania ślepych miotów; 5) art. 11a ust. 2 pkt 7 ustawy poprzez brak konkretyzacji gospodarstwa rolnego zapewniającego miejsce dla bezdomnych zwierząt gospodarskich; 6) art. 11a ust. 2 pkt 8 ustawy poprzez niewskazanie podmiotu nadającego się do zapewnienia całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń z udziałem bezdomnych zwierząt oraz poprzez niewskazanie zasad realizowania całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń z udziałem zwierząt; 7) art. 11a ust. 5 ustawy poprzez niewskazanie zasad wydatkowania środków przeznaczonych przez gminę na realizacje Programu Opieki nad Bezdomnymi Zwierzętami oraz Zapobiegania Bezdomności Zwierząt. Prokurator, powołując się na art. 147 § 1 p.p.s.a., wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości.