Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 sierpnia 2020 r., sygn. II SA/Ol 53/20

Pomoc społeczna

Dnia 13 sierpnia 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 sierpnia 2020 roku sprawy ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z "[...]" wydaną przez Wójta Gminy M. (dalej jako: organ I instancji), na podstawie art. 32, art. 33 § 3 i art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity na dzień wydania decyzji - Dz.U. z 2018 r., poz.2096 ze zm., dalej jako: k.p.a.) oraz art. 17 ust. 1, ust. 1b pkt 1, pkt 2, art. 20 ust. 3 i art. 23 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity na dzień wydania decyzji - Dz.U. z 2018 r. poz. 2220, dalej jako: u.ś.r.), po rozpatrzeniu wniosku E.S. (dalej jako: strona lub skarżąca) z "[...]", odmówiono wymienionej przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad matką. W uzasadnieniu organ I instancji podniósł, że z treści załączonego do wniosku orzeczenia o niepełnosprawności z "[...]" wydanego przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności wynika, że matka strony, W.M. jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym, a orzeczenie zostało wydane na stałe. Wskazano, że ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 1 września 2017 r., przy czym nie da się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność. Ponadto w toku przeprowadzonego 21 sierpnia 2019 r. rodzinnego wywiadu środowiskowego ustalono, że strona sprawuje opiekę nad matką codziennie, dojeżdżając do niej, ponieważ nie zamieszkują razem, zaś po zakończeniu sprawowania obowiązków higieniczno-opiekuńczych zostawia matkę w domu, gdzie zakręca gaz a na drzwiach pozostawia kartkę z telefonem kontaktowym do siebie, w razie potrzeby. Ze złożonego we wniosku oświadczenia wynika również, że strona zrezygnowała i nie podejmuje zatrudnienia ani innej pracy zarobkowej ze względu na sprawowanie opieki nad matką i zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 u.ś.r. nie ma ustalonego prawa do emerytury, renty, renty socjalnej, renty rodzinnej, zasiłku stałego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, zasiłku przedemerytalnego oraz świadczenia przedemerytalnego. W ocenie organu I instancji negatywną przesłanką uniemożliwiającą przyznanie stronie świadczenia pielęgnacyjnego jest fakt, że niepełnosprawność osoby wymagającej opieki nie powstała do ukończenia 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia oraz to, że strona nie sprawuje opieki nad niepełnosprawną matką w sposób stały, co nie wyklucza podjęcia przez stronę zatrudnienia, chociażby w niepełnym wymiarze godzin.