Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 sierpnia 2020 r., sygn. I SA/Łd 55/20

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Janicki Sędziowie: Sędzia WSA Bożena Kasprzak (spr.) Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk Protokolant: st. asystent sędziego Tomasz Furmanek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi A Spółki z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] UNP: [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług, nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy oraz do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, a także orzeczenia o obowiązku zapłaty podatku z art. 108 ust. 1 ustawy VAT oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł., po rozpatrzeniu odwołania A Sp. z o.o. z siedzibą w W., na podstawie art. 233 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) - dalej jako: O.p., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...]r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Z ustalonego w sprawie stanu faktycznego wynika, iż w toku kontroli podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. wszczął wobec Spółki A postępowanie podatkowe w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do grudnia 2014 r. Ze zgromadzonego materiału wynika, że jedynym zadeklarowanym dostawcą towarów handlowych do Spółki A była firma B Sp. z o.o. (..-... W.), jednak faktury wystawione przez tę firmę na rzecz podatnika nie dokumentują faktycznych zdarzeń gospodarczych. W konsekwencji stronie nie przysługuje prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony, a w konsekwencji zwrot podatku VAT. Nadto, organ I instancji ustalił, że A wystawiła w czerwcu, lipcu, wrześniu i październiku 2014 r. faktury VAT, które miały dokumentować wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów. Faktury te wystawione zostały na rzecz jednego podmiotu - firmy C D. J. G. (..-... B., Slovakia). Dostawy towarów zostały opodatkowane preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 0%. Towary, które - według dokumentacji - były przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy na rzecz firmy C D. J. G., Spółka A rzekomo miała nabyć od Spółki B. Ponadto Spółka A wystawiła w sierpniu, wrześniu, październiku i grudniu 2014 r. faktury VAT, które miały dokumentować krajowe dostawy towarów. Faktury te wystawione zostały na rzecz: D Sp. z o.o. (..-... R.), E Sp. z o.o. (..-... R.), P.P.H.U. F S.C. J., M. M. (..-... Ł.), G (..-... R.). Towary, które - według dokumentacji - były przedmiotem ww. krajowych dostaw na rzecz ww. firm, Spółka A rzekomo miała nabyć od Spółki B. Zdaniem organu I instancji skoro A nie dokonała żadnych nabyć od jedynego zadeklarowanego przez siebie dostawcy (Spółki B) i nigdy nie weszła w posiadanie towarów handlowych, to w konsekwencji nie mogła dokonywać ich dostaw, zarówno wewnątrzwspólnotowych, jak i krajowych.