Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 6 sierpnia 2020 r., sygn. III SA/Kr 358/20

Prawo miejscowe

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Ewa Michna (spr.) Sędziowie: WSA Halina Jakubiec WSA Janusz Kasprzycki po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 sierpnia 2020 r. skargi Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Krakowie na uchwałę nr IV/31/15 Rady Gminy Zembrzyce z dnia 4 marca 2015 r. w sprawie ustalenia stawki za korzystanie z przystanków komunikacyjnych stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.

Uzasadnienie

Rada Gminy Zembrzyce 4 marca 2015 r. podjęła uchwałę nr IV/31/15 w sprawie ustalenia stawki za korzystanie z przystanków komunikacyjnych zlokalizowanych na terenie Gminy Zembrzyce. Uchwała nie została zakwestionowana w ramach nadzoru prawnego przez Wojewodę Małopolskiego i została opublikowania w Dzienniku Urzędowym Województwa Małopolskiego.

Na ww. uchwałę skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie złożył Prokurator Prokuratury Okręgowej w Krakowie, zarzucając jej:

istotne naruszenie prawa, tj. art. 16 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 2475) poprzez niewłaściwie zastosowanie i wprowadzenie stawek w postaci jednej stawki opłat dla wszystkich przewoźników za korzystanie z przystanków komunikacyjnych, w wysokości 0,04 zł za jedno zatrzymanie środka transportu na przystanku komunikacyjnym, a więc zastosowanie stawek o dyskryminującym charakterze wbrew treści art. 16 ust. 4 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, który pozwala na pobieranie opłat za korzystanie przez operatorów i przewoźników z przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest jednostka samorządu terytorialnego, z uwzględnieniem niedyskryminujących zasad;

istotne naruszenie prawa, tj. art. 2 Konstytucji RP, polegającego na zamieszczeniu w § 3 zaskarżonej uchwały dwóch sprzecznych norm prawnych określających datę, z którą przepisy uchwalonego aktu zaczynają wiązać adresatów.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00