Wyrok WSA w Krakowie z dnia 11 sierpnia 2020 r., sygn. III SA/Kr 1249/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Janusz Kasprzycki po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu A. N. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 8 października 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania skarżącej świadczenia w formie zasiłku okresowego oddala sprzeciw. .

Uzasadnienie

Zaskarżoną sprzeciwem przez A. N. (zwaną dalej skarżącą) decyzją z dnia 8 października 2019 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 2, art. 3, art. 7, art. 8 i art. 38 w zw. z art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. jedn., Dz. U. z 2019 r. poz. 1507 ze zm.; zwanej dalej ustawą o pomocy społecznej) oraz art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. jedn., Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.; zwanej dalej w skrócie - k.p.a.) Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] 2018 r., nr: [...], znak: [...], o odmowie przyznania skarżącej świadczenia w formie zasiłku okresowego i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.

Powyższa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Organ pierwszej instancji - Prezydent Miasta - decyzją z dnia z dnia [...] 2018 r., nr: [...], znak: [...], odmówił przyznania skarżącej świadczenia w formie zasiłku okresowego.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że dochód na osobę w rodzinie skarżącej nie przekracza kryterium dochodowego, które dla dwuosobowej rodziny wynosi 1056 zł. Organ ustalił bowiem, że w październiku 2018 r. dochód rodziny wyniósł 1024 zł. Skarżąca nie pracuje, nie jest zarejestrowana w Grodzkim Urzędzie Pracy, jako bezrobotna. Swoją niezdolność do pracy udokumentowała zaświadczeniem lekarskim, obejmującym okres od dnia 2 listopada 2018 r. do dnia 27 lutego 2019 r. Dalej organ wskazał, że skarżąca od kwietnia 2017 r. nie kontynuuje starań o wydanie przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności orzeczenia ustalającego stopień jej niepełnosprawności. Zdaniem organu skarżąca nie tłumaczy w sposób przekonywujący faktu niepodjęcia powyższego postępowania wskazując, że przyczyną jego zawieszenia jest konieczność wykonywania kolejnych badań lekarskich. Z tych względów, w ocenie organu pierwszej instancji, skarżąca nie podejmuje kroków w celu poprawy swojej sytuacji i nie dopełnia wynikającego z art. 11 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej obowiązku współdziałania z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu trudnej sytuacji rodziny. W związku z powyższym, organ pierwszej instancji postanowił odmówić skarżącej udzielenia pomocy w postaci zasiłku okresowego.