Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 lipca 2020 r., sygn. II SA/Wa 1929/19

Straż graniczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Maciejuk (spr.), Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Sędzia WSA Łukasz Krzycki, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 15 lipca 2020 r. sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia w czynnościach służbowych 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...]; 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz Z. S. kwotę 497 (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Komendant Główny Straży Granicznej decyzją z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...], na podstawie art. 156 § 1 pkt 2, art. 157 oraz art. 158 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.), zwanej dalej k.p.a., po rozpatrzeniu wniosku [...] Z.S. o stwierdzenie nieważności decyzji nr [...] Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej z dnia [...] stycznia 2019 r. o zawieszeniu w czynnościach służbowych z dniem [...] stycznia 2019 r. na okres 3 miesięcy, stwierdził nieważność wymienionej decyzji wskazując na wydanie jej bez podstawy prawnej.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2019 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej nr [...] z dnia [...] kwietnia 2019 r.

W uzasadnieniu organ wskazał, że w dniu [...] sierpnia 2017 r. do Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej wpłynęła informacja z Prokuratury Okręgowej w [...] o przedstawieniu Z. S., w ramach prowadzonego postępowania sygn. akt [...] postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2017 r., zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 231 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (ówcześnie obowiązujący Dz. U. z 2016 r. poz. 1137, z poźn. zm.) - zwany dalej Kk, w zw. z art. 266 § l Kk. polegającego na tym, że: "w dniu [...] czerwca 2016 r. w [...] przy ul. [...] jako funkcjonariusz publiczny [...] Z. S. przekroczyła swoje uprawnienia w ten sposób, że nie posiadając uprawnienia do korzystania z bazy PESEL, uzyskała - w związku z pełnioną przez siebie funkcją [...] Sekcji [...] Wydziału [...] [...] Oddziału Straży Granicznej - od posiadającego takie uprawnienia (...) pełniącego funkcję Kierownika Zespołu [...] Grupy Zamiejscowej z siedzibą w [...] Placówki Straży Granicznej w [...], nad którego działalnością sprawowała merytoryczny nadzór, informacje w postaci danych adresowych (...), co do którego nie miała podstaw do prowadzenia czynności służbowych, a następnie wbrew przepisom ustawy i przyjętemu na siebie zobowiązaniu ujawniła je (...) w celu uzyskania dla niego korzyści osobistej w postaci możliwości nawiązania kontaktu prywatnego z Powiatowym Inspektorem Nadzoru Budowlanego w [...] (...) prowadzącym dotyczące go bezpośrednio postępowanie administracyjne, czym działała na szkodę interesu publicznego w postaci ochrony tajemnicy służbowej i danych osobowych oraz na szkodę (...) w postaci jego prawa do prywatności.".