Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 lipca 2020 r., sygn. II SA/Wa 843/20

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Sędzia WSA Piotr Borowiecki (spr.), Asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska, , Protokolant referent stażysta Joanna Mazur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2020 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów ustawy uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2020 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej także: "Minister" lub "organ"), działając na podstawie art. 8a ust. 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (tekst jednolity Dz. U. z 2019 r., poz. 288 ze zm. - dalej także: "ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy"), po rozpatrzeniu wniosku M. B. (dalej także: "skarżący" lub "strona skarżąca") odmówił wyłączenia stosowania wobec skarżącego przepisów art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy.

Do wydania zaskarżonej decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji doszło w następującym stanie faktycznym.

Wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2017 r. skarżący M. B.wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o zastosowanie wobec niej art. 8a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy i wydanie na podstawie wskazanego przepisu decyzji administracyjnej w sprawie wyłączenia stosowania wobec niej przepisów art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy.

W uzasadnieniu wniosku skarżący przedstawił szczegółowo przebieg swojej służby. Skarżący wskazał, że w latach 1984-1990 był [...] w Wydziale [...] Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w [...]. Skarżący podniósł, że w 1990 r. przeszedł pozytywnie weryfikację. Ponadto, skarżący stwierdził, że w latach 1990-1999 był Naczelnikiem Wydziału Zamiejscowego w [...] Urzędu Ochrony Państwa w Delegaturze w [...]. Skarżący zauważył, że po 1990 r. wykonywał obowiązki służbowe w sytuacjach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu, w związku z czym podwyższono mu emeryturę o 0,5%.