Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 lipca 2020 r., sygn. III SA/Wa 1589/19

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Kaute, Sędziowie asesor WSA Piotr Dębkowski, sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Protokolant referent Agnieszka Dominiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2020 r. sprawy ze skargi M. S.A. na zmianę interpretacji indywidualnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie

1. Do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: "DKIS", "Organ") 23 stycznia 2018 r. wpłynął wniosek Banku [...] S.A. (dalej: "Skarżący", "Wnioskodawca", "Bank") o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przejścia banku z MSR 39 na MSSF 9 od dnia 1 stycznia 2018r. We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny: Wnioskodawca jest bankiem hipotecznym z siedzibą w Polsce, działającym na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o listach zastawnych i bankach hipotecznych (Dz. U z 2016 r. poz. 1771). Zgodnie z art. 12 wskazanej ustawy, do podstawowych czynności banku hipotecznego należy m.in.:

1) udzielanie kredytów zabezpieczonych hipoteką,

2) udzielanie wymienionych rodzajów kredytów niezabezpieczonych hipoteką,

3) nabywanie wierzytelności innych banków z tytułu udzielonych przez nie kredytów zabezpieczonych hipoteką oraz wierzytelności z tytułu wymienionych rodzajów kredytów niezabezpieczonych hipoteką.

2. Z tego tytułu Bank posiada w swoim portfelu wierzytelności kredytowe z tytułu udzielonych kredytów (wierzytelności własne) oraz z tytułu nabytych wierzytelności kredytowych od innych banków (wierzytelności nabyte). Bank prowadzi księgi zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej. W związku z powyższym, w odniesieniu do wierzytelności własnych oraz wierzytelności nabytych, w stosunku do których zostały spełnione przesłanki utraty wartości, Bank był zobowiązany do tworzenia odpisów aktualizujących ich wartość. W stosunku do tak utworzonych odpisów aktualizujących, na gruncie przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2017 r., Bank na podstawie art. 38b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2343 ze zm., dalej: "u.p.d.o.p.") miał prawo do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów (KUP) do wysokości odpowiadającej hipotetycznej wartości rezerw, które byłyby utworzone zgodnie z polskimi zasadami rachunkowości i prawo do ich zaliczenia do KUP przysługiwałoby na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 26, ust. 2a pkt 2, ust. 2b-2d, ust. 3, 3c, 3e i 3f. Tym samym, na podstawie powyższych przepisów Bank posiadał m.in. prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zawiązywanych odpisów aktualizujących do wysokości: