Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 14 lipca 2020 r., sygn. II SA/Ol 295/20

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Matczak sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Przewłucka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2020 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Wojewody z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie pozwolenia na budowę oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z "[...]"r. Prezydent "[...]" (dalej: "organ pierwszej instancji") odmówił "[...]"Spółce "[...]" (dalej: Spółka", "Inwestor") zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego, wielorodzinnego z garażem podziemnym wraz z zagospodarowaniem terenu "[...]".

W uzasadnieniu decyzji wyjaśnił, że projekt budowlany nie jest zgodny z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego przez "[...]", dalej: "plan miejscowy", dla obszaru oznaczonego symbolem "[...]"). w zakresie wysokości budynku. Zaprojektowany budynek ma bowiem cztery kondygnacje, czwarta kondygnacja jest kondygnacją mieszczącą się w poddaszu, nazwanym w projekcie antresolą, natomiast zasady kształtowania zabudowy i zagospodarowania terenu dla tego obszaru ograniczają wysokość zabudowy na tym terenie do dwóch kondygnacji nadziemnych, lecz nie więcej niż 10 m nad poziom terenu, a przy dachu stromym dopuszcza się trzecią kondygnację nadziemną w poddaszu i ustala się wysokość kalenicy nie wyżej niż 13 m ponad poziom terenu w najwyższym jego punkcie na obwodzie budynku.

Organ pierwszej instancji zarzucił ponadto, że projekt zagospodarowania terenu nie został sporządzony na mapie do celów projektowych, która powinna zawierać opracowane geodezyjnie linie rozgraniczające teren o różnym przeznaczeniu, linie zabudowy, osie ulic. Wskazał, że budynek na działce sąsiedniej nie został naniesiony przez geodetę, a jedynie wrysowany przez projektanta. Sporządzenie projektu zagospodarowania terenu na niewłaściwej mapie uniemożliwiło rzetelną ocenę projektu. Organ zarzucił ponadto, że projekt zagospodarowania terenu nie był czytelny i nie określał odległości projektowanych obiektów i urządzeń do granicy działki i sąsiedniej zabudowy oraz wzajemnych odległości projektowanych obiektów i urządzeń terenu w nawiązaniu do granic działki, istniejącej