Wyrok WSA w Krakowie z dnia 23 lipca 2020 r., sygn. III SA/Kr 94/20

Pomoc społeczna

|Sygn. akt III SA/Kr 94/20 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 23 lipca 2020 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Ewa Michna (spr.), Sędziowie: WSA Bożenna Blitek, NSA Krystyna Kutzner, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym, w dniu 23 lipca 2020 r. skargi A. B., na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia 12 listopada 2019 r. nr [...], w przedmiocie zasiłku celowego na częściowy zwrot kosztów szkieł korekcyjnych, , skargę oddala., , , , ,

Uzasadnienie

Decyzją wydaną z upoważnienia Burmistrza Miasta i Gminy z [...] 2019 r. [...] Kierownik Zespołu ds. Pomocy Środowiskowej MGOPS orzekł o::

1. przyznaniu A. B. zasiłku celowego na częściowy zwrot kosztów za szkła korekcyjne w kwocie 100,00 zł,

2. zaliczeniu na poczet przyznanego świadczenia kwoty 100,00 zł wypłaconej w dniu (27-28 czerwiec 2019 r.) w Filii [...]o Banku [...] w W ul. P, zgodnie z uchyloną decyzją nr [...] z dnia [...] 2019 r.,

3. nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.

4.

Decyzją z 12 listopada 2019 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze orzekło o utrzymaniu w mocy decyzji organu I instancji.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium podniosło, że z akt sprawy wynika, że A. B. (dalej strona lub skarżący) prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, jego dochód w kwietniu 2019 r., czyli w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku o przyznanie świadczeń z pomocy społecznej wynosił 350,50 zł (zasiłek okresowy), zamieszkuje wspólnie z inną osobą, ale prowadzi odrębne gospodarstwo domowe, dokładał się do opłat mieszkaniowych w wysokości 100,00 zł miesięcznie (środki otrzymywał z MGOPS). Kolegium wskazało, że choć odwołujący się spełnia warunki określone w art. 39 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1507 z późn. zm.) to jednak rozważając przyznanie zasiłku celowego, a także określenie jego wysokości należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, a w szczególności to, że świadczenia z pomocy społecznej mają charakter pomocniczy (subsydiarny) oraz to, że decyzja administracyjna dotycząca tego zasiłku ma charakter uznaniowy. Kolegium podkresliło, że organy pomocy społecznej nie są obowiązane do pokrycia wszystkich potrzeb wnioskodawcy, lecz mają jedynie wspomóc go materialnie w ciężkiej sytuacji życiowej, pomoc ma mieć charakter doraźny i z założenia nie służy pełnemu zaspokajaniu potrzeb podopiecznych. Podkreśliło również, że z treści przepisów art. 39 ustawy o pomocy społecznej nie można wyprowadzić wniosku o dopuszczalności uczynienia z pomocy społecznej stałego i pełnego źródła utrzymania, a taka interpretacja byłaby niedopuszczalna jako całkowicie sprzeczna z intencją ustawodawcy, a zwłaszcza z ustanowioną w art. 2 ust. 1 zasadą pomocniczości (subsydiamości). Podniosło także, że z uwagi na ograniczone środki finansowe organy pomocy społecznej są upoważnione do limitowania rozmiaru przyznawanych świadczeń, a posiadane fundusze muszą rozdzielać pomiędzy liczbę osób wymagających wsparcia, a nie liczbę osób ubiegających się o wsparcie w określonej przez wnioskodawców wysokość.