Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 9 czerwca 2020 r., sygn. II SA/Bk 238/20

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński, Sędziowie asesor sądowy WSA Marcin Kojło, sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Derewońko, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Państwowej Inspekcji Pracy Okręgowego Inspektora Pracy w B. z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] inspektor pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w B. nałożył na P. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "L." Międzynarodowy Transport i Spedycja P. K. z siedzibą w C. karę pieniężną w kwocie 8.900 zł, w związku z naruszeniami stwierdzonymi po przeprowadzeniu czynności kontrolnych za okres od 5 września do 29 listopada 2019 r., a dotyczącymi czasu prowadzenia pojazdów, wymaganych przerw i czasu odpoczynku kierowców. Naruszenia te zostały udokumentowane protokołem kontroli z dnia [...] października 2019 r. nr [...] (dalej: "protokół kontroli"), do którego kontrolowany wniósł w dniu [...] października 2019 r. pisemne zastrzeżenia, z których część dotycząca błędnego wskazania imienia i nazwiska kierowcy na stronie 17 i 18 protokołu, została uwzględniona. W uzasadnieniu decyzji opisano każde z 74 naruszeń, wskazując naruszone przepisy prawa oraz podstawę prawną wymierzonej za każde z nich kary pieniężnej.

Decyzją z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] Okręgowy Inspektor Pracy w B. (dalej: "OIP") utrzymał w mocy ww. decyzję, od której odwołanie wniósł P. K.. W uzasadnieniu OIP wskazał, że podstawę faktyczną rozstrzygnięcia stanowiła ocena przestrzegania przepisów z zakresu czasu pracy kierowców oraz norm dotyczących czasu jazdy i czasu postoju, obowiązkowych przerw i czasu odpoczynku kierowców wynikających z unormowań ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. 2019, poz. 58 ze zm., dalej: "u.t.d."), przepisów unijnych dotyczących przewozów drogowych, wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych oraz ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz.U. 2019, poz. 1412, dalej: "u.c.p.k."), a jednocześnie interes publiczny i interes strony. OIP podzielił stanowisko inspektora pracy co do stwierdzonych naruszeń wynikających z kart kierowców z okresu objętego kontrolą, zaś po uwzględnieniu uzasadnionych jako odstępstwo zdarzeń oraz oczywistych błędów w operowaniu tachografem lub selektorem, stwierdził, że w sprawie miały miejsce następujące naruszenia: