Wyrok WSA w Łodzi z dnia 27 maja 2020 r., sygn. III SA/Łd 231/20

Podatkowe postępowanie

Dnia 27 maja 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska, Sędziowie Sędzia WSA Monika Krzyżaniak (spr.), , Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 27 maja 2020 roku sprawy ze skargi B. S. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie umorzenia wznowionego postępowania podatkowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z [...], numer [...], wydanym na podstawie art. 216 § 1, art. 221 § 1, art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.; dalej jako: "O.p.") - Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w [...] utrzymał w mocy własne postanowienie z [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania podatkowego wznowionego w sprawie zakończonej ostatecznym postanowieniem Dyrektora Izby Celnej w [...] z [...] nr [...] o odmowie zatwierdzenia zmian do akt weryfikacyjnych.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Postanowieniem z [...] Dyrektor Izby Celnej w [...] utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z [...] odmawiające zatwierdzenia zmiany akt weryfikacyjnych firmy [...] B. S., polegającej na produkcji piwa z 7% udziałem słodu, które posłuży do produkcji napoju alkoholowego, aromatyzowanego będącego mieszaniną piwa i napoju bezalkoholowego.

Na ww. postanowienie Dyrektora Izby Celnej w [...] B. S. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, który w dniu 4 listopada 2016 r. rozpoznał sprawę pod sygn. akt III SA/Łd 695/16, poprzez oddalenie skargi. Od powyższego wyroku skarżący wniósł skargę kasacyjną. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 24 maja 2018 r. w spr. o sygn. akt I GSK 145/17, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 w zw. z art. 193 p.p.s.a., zawiesił z urzędu postępowanie sądowe do czasu rozstrzygnięcia przez TSUE pytania prejudycjalnego, zainicjowanego postanowieniem Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 2 lutego 2018 r. sygn. akt IV Ka 698/17, który sformułował pytanie: "czy art. 2 dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych w związku z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej należy interpretować w ten sposób, że piwem otrzymywanym ze słodu według kodu CN 2203 nomenklatury scalonej może być wyrób, w przypadku którego do wyprodukowania brzeczki nastawnej użyto ekstraktu słodowego, syropu glukozowego, kwasku cytrynowego i wody, także wówczas, gdy udział składników niesłodowych w brzeczce jest przeważający w stosunku do składników słodowych i syrop glukozowy dodano do nastawu brzeczki przed procesem fermentacji brzeczki oraz jakimi kryteriami należy kierować się określając proporcje udziału w brzeczce nastawnej składników słodowych i niesłodowych, aby kwalifikować uzyskany produkt jako piwo według kodu CN 2203?".