Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 lutego 2020 r., sygn. III SA/Wa 604/19

Interpretacje podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Trelka, Sędziowie sędzia del. SO Agnieszka Baran, sędzia WSA Matylda Arnold-Rogiewicz (sprawozdawca), Protokolant referent Agnieszka Dominiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi W. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 grudnia 2018 r. nr 0114-KDIP2-2.4010.464.2018.2.AS w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną interpretacje indywidualną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz W. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 697 zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej także jako "Spółka" lub "Wnioskodawca") wnioskiem z 3 września 2018 r., uzupełnionym pismem z 13 listopada 2018 r., zwróciła się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej również "Dyrektor", DKIS") o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku stosowania ograniczenia z art. 15e ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 865 ze zm., dalej jako "u.p.d.o.p.") i możliwości zaliczenia kosztów nabywanych usług do kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu m.in. do usług prawnych, usług finansowo-księgowych, usług rekrutacji pracowników, usług informatycznych, usług wsparcia sprzedaży, usług obsługi klienta, usług logistyki i planowania oraz usług dokonywania zamówień (pytania oznaczone we wniosku nr 1-8).

Spółka wskazała, że należy do międzynarodowej Grupy W., której działalność skupia się na produkcji urządzeń gospodarstwa domowego. W ramach grupy W. w regionie [...] (Europa, Bliski Wschód i Afryka) kilka podmiotów prowadzi działalność produkcyjną i następnie sprzedaje produkty na rzecz wszystkich spółek dystrybucyjnych odpowiedzialnych za sprzedaż produktów na danym rynku lokalnym (tj. w danym kraju). Skarżąca jest spółką dystrybucyjną, odpowiadającą za dystrybucję urządzeń gospodarstwa domowego na terytorium Polski.