Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 stycznia 2020 r., sygn. III SA/Wa 1517/19

Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Kurasz, Sędziowie asesor WSA Piotr Dębkowski (sprawozdawca), sędzia WSA Jacek Kaute, Protokolant starszy referent Michał Strzałkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 kwietnia 2019 r. nr 0111-KDIB1-1.4010.146.2019.2.BSA w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu 11 lutego 2019 r. do Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej (dalej DKIS) wpłynął wniosek A. [...] sp. z o.o. z/s w W. o wydanie interpretacji przepisów ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036, ze zm., dalej Updop).

We wniosku spółka podała, że prowadzi działalność w zakresie dystrybucji materiałów służących do komunikacji wizualnej (papierów dla poligrafii i biur, materiałów opakowaniowych i produktów z tworzyw sztucznych). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma zawartą umowę faktoringową, dotyczącą jej wierzytelności handlowych. Faktor odkupuje od wnioskodawcy jego należności (z prawem regresu do spółki), wypłacając wnioskodawcy zależnie od umowy nawet 100% wartości wierzytelności. Za wykonywaną usługę, faktor pobiera różnego rodzaju opłaty, które najczęściej mają charakter prowizji (wynagrodzenie za czynności związane z nabyciem oraz administrowaniem należnościami) oraz tzw. odsetki dyskontowe za okres od momentu kupna wierzytelności do terminu zapłaty wierzytelności.

W związku z powyższym spółka zapytała, czy powinna zaliczać do kosztów finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 Updop opłaty związane z korzystaniem z faktoringu, ponoszone na rzecz faktora?