Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 15 stycznia 2020 r., sygn. II SA/Po 687/19
Dostęp do informacji publicznej
Dnia 15 stycznia 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz Sędzia WSA Elwira Brychcy (spr) Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Walkowiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2020 roku sprawy ze skargi D. C. na postanowienie Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej z dnia [...] czerwca 2019 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania oddala skargę
Uzasadnienie
Pismem z [...] marca 2019 r. D. C. (zwany dalej: skarżący) zwrócił się do Dyrektora Zakładu Karnego w [...] o udostępnieni informacji publicznej poprzez wskazanie ile razy od [...] stycznia 2019 r. do [...] marca 2019 r. funkcjonariusze Służby Więziennej w Zakładzie Karnym w [...] stosowali "środki przymusu bezpośredniego wobec osadzonych".
Pismem z [...] kwietnia 2019 r. (znak: [...]) Dyrektor Zakładu Karnego w [...], w odpowiedzi na powyższy wniosek, poinformowała D. C., iż nie dysponuje wnioskowaną informacją. Organ wskazał, że zgodnie z art. 13 ust. 1 w zw. z art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej funkcjonariusze Służby Więziennej nie mają obowiązku dokumentowania faktu prewencyjnego stosowania środków przymusu bezpośredniego względem osób pozbawionych wolności. Obowiązek taki dotyczy wyłącznie przypadków, w których wskutek prewencyjnego zastosowania środka przymusu bezpośredniego nastąpiło zranienie osoby lub wystąpiło inne widoczne zagrożenie życia lub zdrowia - taki przypadek nie wystąpił w ZK w [...], we wskazanym przez skarżącego okresie. Jednocześnie Dyrektor ZK przypomniał wnioskodawcy, że zgodnie z art. 4 ustawy z dnia [...] września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2016 r., poz. 1764) obowiązkowe jest udostępnianie tylko tych informacji publicznych przez podmioty publiczne, które są w jego posiadaniu. Obowiązek informacyjny jest zatem wyłącznie konsekwencją faktu dysponowania przez organ daną informacją. Natomiast prawo dostępu do informacji publicznej oznacza dostęp do informacji już istniejącej, będącej w posiadaniu podmiotu zobowiązanego i nie może być utożsamiane z prawem do inicjowania działań (kontrolnych, badawczych itp.) mających na celu wytworzenie informacji jakościowo nowej i dotychczas nieistniejącej, której udzielenia domaga się wnioskodawca.