Wyrok WSA w Opolu z dnia 22 stycznia 2020 r., sygn. I SA/Op 477/19

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Łozowska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Gerard Czech Sędzia WSA Marta Wojciechowska Protokolant Starszy inspektor sądowy Maria Żymańczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 20 września 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia w wyniku wznowienia postępowania ostatecznej decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za II kwartał 2014 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez A. G. (dalej jako: skarżący, strona, podatnik) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 20.09.2019 r., którą organ ten działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) [dalej: O.p.], utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nysie z dnia 20.11.2018 r. odmawiającą uchylenia w całości decyzji ostatecznej tego organu z dnia 1.03.2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za II kwartał 2014 r., z uwagi na brak przesłanek określonych w art. 240 § 1 pkt 4 O.p.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z dnia 1.03.2018 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nysie określił skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za II kwartał 2014 r. w kwocie 40.548,00 zł w miejsce zadeklarowanego zobowiązania podatkowego w kwocie 32.695,00 zł. Decyzja ta została doręczona w dniu 19.03.2018 r. w trybie art. 150 O.p. Od powyższej decyzji podatnik nie odwołał się, przez co decyzja ta stała się ostateczna.

Pismem z dnia 23.08.2018 r. reprezentujący stronę pełnomocnik wystąpił do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nysie z wnioskiem o wznowienie postępowania podatkowego w sprawie zakończonej ww. decyzją ostateczną z dnia 1.03.2018 r. jak i o uchylenie ww. decyzji w całości i umorzenie postępowania z uwagi na to, iż strona nie z własnej winy nie brała udziału w postępowaniu podatkowym (tj. wystąpienie przesłanki z art. 240 § 1 pkt 4 O.p.).