Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 grudnia 2019 r., sygn. III SA/Wa 1293/19

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Sobocha, Sędziowie sędzia WSA Matylda Arnold - Rogiewicz, asesor WSA Piotr Dębkowski (sprawozdawca), Protokolant referent Magdalena Frąckiewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi C. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 kwietnia 2019 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.16.2019.1.JC w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 2 stycznia 2019 r. wpłynął do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej DKIS) wniosek C. (dalej C.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy budynki hotelowe i podobne obiekty zakwaterowania stanowiące własność wnioskodawcy i położone w Polsce będą podlegały podatkowi z tytułu przychodu z budynków.

We wniosku strona podała, że jest instytucją gospodarki budżetowej zaliczaną do jednostek sektora finansów publicznych. Przeważającym przedmiotem działalności jednostki są hotele i podobne obiekty zakwaterowania, tj. domki campingowe, bursy, ośrodki szkoleniowo-wypoczynkowe. We wspomnianych obiektach świadczone są usługi noclegowe oraz krótkotrwałego zakwaterowania, symbol 55 PKWiU poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz kompleksowe usługi w zakresie obsługi szkoleń i konferencji obejmujące: noclegi, wyżywienie, udostępnienie sal konferencyjnych, sprzętu multimedialnego.

Strona wskazała, że w związku ze zmianami w zakresie naliczania podatku od przychodów z budynków w 2019 r., na podstawie art. 24b ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., dalej Updop) powstała wątpliwość, czy po stronie wnioskodawcy może powstać obowiązek zapłaty podatku od przychody ze środka trwałego będącego budynkiem. Powyższa wątpliwość wynika z faktu, że literalnego brzmienia przytoczonego wyżej przepisu nie wynika jednoznacznie, czy pod pojęciem "innej umowy o podobnym charakterze" należy rozumieć także umowy o świadczenie usług noclegowych, czasowego zakwaterowania oraz kompleksowe usługi w zakresie obsługi szkoleń i konferencji obejmujące: noclegi, wyżywienie, udostępnienie sal konferencyjnych, sprzętu multimedialnego.