Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 17 grudnia 2019 r., sygn. II SA/Ol 875/19

Administracyjne postępowanie; Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant sekretarz sądowy Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji we wznowionym postępowaniu w sprawie nałożenia kary za przejazd pojazdem nienormatywnym oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z "[...]" r., nr "[...]", Naczelnik Urzędu Celnego nałożył na przewoźnika spółkę a (dalej jako: "skarżący") karę 5000 zł za przejazd pojazdem nienormatywnym bez wymaganego zezwolenia. W motywach rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, że 28 czerwca 2014 r., podczas ważenia pojazdu o nr rej. "[...]" na przejściu granicznym w Bezledach (stanowiącego część drogi krajowej nr 51) funkcjonariusze celni stwierdzili przekroczenie dopuszczalnego nacisku na drugiej osi o 430 kg. Organ wskazał, że zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 6 września 2012r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 1061) droga nr 51 stanowi drogę krajową, po której mogą się poruszać pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t (Lp. 43). Organ uwzględnił definicję pojazdu nienormatywnego określoną w art. 2 pkt 35a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1137). Wskazał, że stosownie do treści art. 64 ust. 1 pkt 1 tej ustawy ruch pojazdu nienormatywnego jest dozwolony pod warunkiem uzyskania zezwolenia na przejazd pojazdu nienormatywnego odpowiedniej kategorii, wydawanego w drodze decyzji administracyjnej przez właściwy organ. Przejazd po drogach publicznych pojazdów nienormatywnych bez takiego zezwolenia podlega karze pieniężnej (art. 140aa ust. 1 oraz ust. 3 pkt 1 Prawa o ruchu drogowym). W myśl art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. 2013r., poz. 260) po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej do 11,5 t, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o drogach publicznych minister właściwy do spraw transportu ustala, w drodze rozporządzenia, wykaz: 1) dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t, 2) dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t - mając na uwadze potrzebę ochrony dróg oraz zapewnienia ruchu tranzytowego. W dniu dokonywania kontroli pojazdu obowiązywało wskazane rozporządzenie.