Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 19 grudnia 2019 r., sygn. III SA/Gd 680/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla, Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.), Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi T. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 2 września 2019 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy z dnia 16 maja 2019 r. nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 16 maja 2019 r. Wójt Gminy, działając na podstawie art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, odmówił przyznania T. K. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad matką A. S.

Organ wskazał, że świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, gdy niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub w trakcie nauki (...), jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia. Matka wnioskodawczyni legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności z dnia 19 września 2011 r. ze wskazaniem, że nie da się ustalić, od kiedy niepełnosprawność istnieje. Organ nie jest natomiast uprawniony do samodzielnego ustalenia daty powstania niepełnosprawności. Organ wskazał też, że choć Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 21 października 2014 r. K 38/13 stwierdził, że art. 17 ust. 1b ustawy ( w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nad osobą niepełnosprawną) jest niezgodny z Konstytucją, to jednak poprawienie stanu prawnego pozostaje w gestii ustawodawcy.