Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 listopada 2019 r., sygn. IV SA/Wr 365/19
Służba więzienna
|Sygn. akt IV SA/Wr 365/19 | | , [pic], , WYROK, , W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ, , , Dnia 21 listopada 2019 r., , , Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, w składzie następującym:, , Przewodniczący:, , Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca), , Sędziowie:, Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska, Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, , Protokolant:, referent Krzysztof Erbel, , , po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 21 listopada 2019 r., sprawy ze skargi I. R., na decyzję personalną Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej we W., z dnia [...] lipca 2019 r., nr [...], w przedmiocie zwolnienia ze służby, , oddala skargę w całości., ,
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją personalną Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej we W., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2096, ze zm.) oraz art. 96 ust. 2 pkt 6, art. 98 ust. 1, art. 218 ust. 1 pkt 1, ust.2, ust. 4 i ust. 5 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1542 ze zm.) - utrzymał w mocy decyzję personalną nr [...] Dyrektora Zakładu Karnego Nr [...] we W. z dnia [...].04.2019 r., na mocy której Skarżąca plut. I. R. została zwolniona z dniem 20 grudnia 2018 r. ze służby z powodu nieobecności spowodowanej chorobą, trwającą nieprzerwanie przez okres 12 miesięcy.
W uzasadnieniu organ drugiej instancji przytoczył, że w odwołaniu od rozstrzygnięcia pierwszoinstancyjnego reprezentujący Skarżącą jej pełnomocnik wniósł o przeprowadzenie uzupełniającego postępowania dowodowego przez dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii kierownika działu kwatermistrzowskiego uwzględniającej rzeczywisty okres pełnienia przez Skarżącą służby w dziale kwatermistrzowskim Zakładu Karnego Nr [...], tj. od marca 2017 r. do listopada 2017 r. na okoliczność oceny wywiązywania się z obowiązków przez Skarżącą w dziale kwatermistrzowskim. Ponadto w odwołaniu organowi I instancji zarzucono wydanie zaskarżonej decyzji z naruszeniem art. 7 k.p.a. w zw. z art. 77 k.p.a. i art. 80 k.p.a. poprzez brak wyczerpującego zgromadzenia pełnego materiału dowodowego, na skutek zaniechania dopuszczenia i przeprowadzenia opisanego wyżej dowodu na okoliczność oceny wywiązywania się Skarżącej z obowiązków w rzeczonym dziale oraz poprzez brak rzetelnego rozpatrzenia zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, poprzez zastosowanie całkowicie dowolnych oraz nieuprawnionych ustaleń faktycznych, co miało istotny wpływ na treść wydanej decyzji. Nadto zarzucono nieuwzględnienie interesu społecznego i słusznego interesu obywatela, zinterpretowanie wątpliwości co do stanu faktycznego sprawy na niekorzyść Skarżącej, naruszenie art. 8 k.p.a. w zw. z art. 77 k.p.a. i w zw. z art. 80 k.p.a. przez wydanie decyzji, która budzi uzasadnione wątpliwości co do jej słuszności oraz zgodności z zasadami współżycia społecznego, przy uwzględnieniu dotychczasowej sumiennej, rzetelnej postawy Skarżącej, wobec wykonywania przez nią do tej pory obowiązków w trakcie 14-letniej służby. Sformułowano również zarzut uchybienia normom art. 107 § 3 k.p.a., poprzez brak precyzyjnego wyjaśnienia podstawy faktycznej i prawnej skarżonej decyzji, co uniemożliwia rzetelne zapoznanie się z motywami działania organu pierwszej instancji, zrozumienie tych motywów, a w rezultacie ustosunkowanie się do nich w rzeczowy, wyczerpujący i merytoryczny sposób.