Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 5 listopada 2019 r., sygn. II SA/Bd 412/19

Wywłaszczanie nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz sędzia WSA Jarosław Wichrowski Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Kloska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 listopada 2019 r. sprawy ze skargi L. N. i W. N. na decyzję Wojewody z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] marca 2017r. L. N. i W. N. (skarżący), reprezentowani przez radcę prawnego, zwrócili się do Starosty [...] z wnioskiem o ustalenie i wypłacenie odszkodowania za przejętą nieruchomość - działkę nr [...], położoną w S.. Motywując wniosek skarżący wskazali, że na podstawie zarządzenia Naczelnika Miasta i Gminy w S. z dnia [...] grudnia 1975r. nr [...], doszło do przejęcia ww. nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, zaś decyzją z dnia [...] września 1976r., nr [...], organ orzekł o ustaleniu na rzecz skarżących odszkodowania wraz ze znajdującymi się na niej składnikami roślinnymi w wysokości [...] zł. Podnieśli, że decyzja ta została wyeliminowana z obrotu prawnego ostateczną decyzją Wojewody z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...], który stwierdził jej nieważność, w związku z czym do załatwienia pozostaje sprawa ustalenia odszkodowania za przejętą nieruchomość.

Decyzją z dnia [...] września 2018r., nr [...] Starosta [...] umorzył postępowanie w sprawie ustalenia wysokości odszkodowania i jego wypłacenia za nieruchomość położoną w S., stanowiącą w chwili wywłaszczenia działkę nr [...], przejętą na rzecz Skarbu Państwa na podstawie zarządzenia Naczelnika Miasta i Gminy w S. z dnia [...] grudnia 1975r. nr [...], w sprawie ustalenia terenów budownictwa rodzinnego w S. oraz ich podziału na działki budowlane. W uzasadnieniu organ wskazał, że w toku postępowania ustalono, iż przedmiotowa nieruchomość została w roku 1975 wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa, zaś odszkodowanie z tego tytułu ustalono na podstawie decyzji z dnia [...] września 1976r., nr [...]. Organ wskazał, że w celu ustalenia, czy wypłacono stosowne odszkodowanie, zwrócił się do PKO Banku Polskiego S.A. o zbadanie dokumentacji archiwalnej w zakresie obejmującym otwarcie książeczki oszczędnościowej, na którą wypłacone miało być ustalone odszkodowanie, przy czym w archiwach własnych organu odnaleziono polecenie otwarcia ww. książeczki oszczędnościowej ale bez pokwitowania odbioru. W odpowiedzi na zapytanie bank poinformował, że nie jest w stanie udzielić odpowiedzi na pytanie ze względu na pięcioletni okres archiwizacji dokumentów. Dalej organ przywołał okoliczność przeprowadzenia rozprawy administracyjnej w sprawie, podczas której wnioskodawcy oświadczyli, że nie pamiętają okoliczności otrzymania decyzji odszkodowawczej i wypłaty odszkodowania, potwierdzając, że mieli świadomość dokonanego wywłaszczenia. Organ wskazał, że materiał dowodowy potwierdza prawidłowe doręczenie decyzji odszkodowawczej wnioskodawcom, wydanie przez organ polecenia otwarcia książeczki oszczędnościowej z określeniem harmonogramu wypłat odszkodowania, zmianę decyzji odszkodowawczej w zakresie wypłaty odszkodowania (jednorazowo, w terminie trzech miesięcy od daty uostatecznienia się decyzji), dokonanie adnotacji na postanowieniu o jego uprawomocnieniu się przed upływem siedmiu dni na mocy porozumienia stron oraz wydanie zaświadczenia o wywłaszczeniu przedmiotowej nieruchomości na wniosek strony z dnia [...] grudnia 1976r. Organ potwierdził i opisał okoliczność stwierdzenia nieważności decyzji odszkodowawczej mocą decyzji Wojewody z dnia [...] grudnia 2016r. ze względu na brak podstawy prawnej do jej wydania. Przywołał nadto opinię szacunkową z dnia [...] lipca 1976r. dotyczącą wartości przedmiotowej nieruchomości na dzień jej opracowania. Organ zauważył, że o ile w aktach sprawy nie zachowało się pokwitowanie wypłaty odszkodowania, to konfrontacja stanowiska stron z zawartą w materiale dowodowym dokumentacją archiwalną pozwala na stwierdzenie, że zostało ono ustalone i wypłacone, zaś jego ponowne ustalenie i wypłacenie jest niedopuszczalne z racji na niewypełnienie przesłanek określonych w art. 129 ust. 5 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami, bez względu na fakt stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej to odszkodowanie. Organ zwrócił w tym kontekście uwagę na ogólnikowość twierdzeń skarżących i ich niespójność z treścią wniosku, a także na okoliczność, że poprzedni właściciele nieruchomości mieli świadomość toczącego się postępowania wywłaszczeniowego i czynnie brali w nim udział.