Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 2 października 2019 r., sygn. II SA/Rz 897/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Joanna Zdrzałka /spr./ Sędziowie WSA Piotr Godlewski WSA Maciej Kobak Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 października 2019 r. sprawy ze skargi K. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego K. W. kwotę 480 zł /słownie: czterysta osiemdziesiąt złotych/ tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego; III. zwraca na rzecz skarżącego K. W. kwotę 200 zł /słownie: dwieście złotych/ tytułem nienależnie uiszczonego wpisu sądowego.

Uzasadnienie

II SA/Rz 897/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...], Wójt Gminy [...] odmówił przyznania KW (skarżącemu) prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką sprawowaną nad jego niepełnosprawną w stopniu znacznym babką - RK.

Uzasadniając wydaną decyzje organ wskazał, że orzeczeniem Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności w [...] z [...] grudnia 2010 r. nr [...], RK została zaliczona do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności. Niemniej jak wynika ze wskazanego orzeczenia, nie da się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność, zaś ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 16 listopada 2010 r. W ocenie organu oznacza to, że niepełnosprawność u RK nie powstała przed ukończeniem przez nią 18 roku życia, bądź 25 roku życia w przypadku uczęszczania do szkoły lub szkoły wyżej, a zatem w realiach opisywanej sprawy zachodzi negatywna przesłanka do przyznania wnioskowanego świadczenia, o której mowa w art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 2220 z późn. zm.) - dalej: "u.ś.r.". Ponadto organ podał, że skarżący nie jest spokrewniony w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki, zaś trójka dzieci RK żyje i nie legitymują się oni orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności. Co więcej - dwoje z nich zamieszkuje razem ze swoją matką. W tej sytuacji względem skarżącego zachodzi również negatywna przesłanka do przyznania świadczenia, o której mowa w art. 17 ust. 1a pkt 2 u.ś.r.