Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 października 2019 r., sygn. I SA/Po 454/19

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Nikodem (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Protokolant st. sekr. sąd. Marta Ziewińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2019 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [..] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2012. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Gminy [...] z dnia [...] r. o nr [...]; II. uchyla postanowienie Burmistrza Gminy [...] z dnia [...]. o nr [...]; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz [...] kwotę [...],- zł ([...] złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu [...] maja 2019 r. Sp. X w [...] wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] marca 2019 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Gminy [...] z [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia i odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2012.

Powyższa skarga została wywiedziona na tle stanu faktycznego sprawy, w której w dniu [...] grudnia 2017 r. skarżąca wniosła o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2012-2017 wraz z korektami deklaracji za ww. lata oraz informacją o należących do niej obiektach i piętrze w budynku socjalnym, dotychczas niezgłoszonych do opodatkowania. Na poparcie swoich żądań strona przedstawiła opinię techniczną rzeczoznawcy z zakresu prawa budowlanego w przedmiocie kwalifikacji obiektów na gruncie prawa budowlanego. Nadpłata, w łącznej kwocie [...] zł (w tym za rok 2012: [...] zł), dotyczyć miała: gruntów leśnych, od których deklarowano i opłacano podatek od nieruchomości według najwyższej stawki, mimo że nie były one w żaden sposób zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej; obiektu określonego jako "wiata stalowa", który był opodatkowany jako budynek mimo, że zdaniem podatnika, stanowił budowlę, gdyż nie spełniał wymogu wydzielenia z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych; instalacji i urządzeń wewnątrzbudynkowych, tj. stacji uzdatniania wody oraz instalacji kondensatu do oddziału mieszanki, które to obiekty stanowią elementy wyposażenia budynków, w których się znajdują i umożliwiają ich wykorzystywanie zgodnie z przeznaczeniem, służąc do zaopatrzenia budynków w media technologiczne; sieci komputerowej; urządzeń technicznych posiadających części budowlane, tj. tzw. nośnic (miału węglowego, piasku, masy, braków i mieszanki), które były opodatkowane w całości - nie tylko od wartości części budowlanych, ale również od części technicznej, która nie podlegała opodatkowaniu.