Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 września 2020 r., sygn. I SA/Po 384/20

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 września 2020 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. w [..] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] r., nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącej kwotę 7.400,- zł (słownie: siedem tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I SA/Po 384/20

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2020r r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...] września 2019 r określającą firma A sp.z o.o. siedzibą w W. wysokość podatku od nieruchomości za 2015 r. na kwotę [...]zł.

Zaskarżona decyzja została wydana w oparciu o następujące ustalenia.

W dniu [...].02.2015 r spółka firma A złożyła deklaracje na podatek od nieruchomości na 2015 r., w której zadeklarowała do opodatkowania [...] m 2 powierzchni gruntu związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej wyliczając na tej podstawie podatek od nieruchomości w kwocie [...]zł. Do deklaracji dołączono zestawienie lokalizacji 28 tablic reklamowych, ich numery, rodzaj i powierzchnie dzierżawionego gruntu. Z zestawienia wynikało, że wszystkie obiekty znajdują się na gruntach będących w gestii Zarządu Dróg Miejskich.

Prezydent Miasta P. nie zgodził się ze złożoną deklaracją i postanowieniem z dnia [...]. 10.2018r r., wszczął postępowanie podatkowe wobec firma A sp.z o.o. dotyczące wysokości podatku od nieruchomości za 2015r. Organ ustalił, że na dzień 01.01.2015r. spółka posiadała na terenie miasta P. 616 wolnostojące nośniki reklamowe, z czego 42 posadowione na gruntach miejskich będących w trwałym zarządzie ZDM, 536 było na gruntach prywatnych. 38 nośników oznaczone przez spółkę jako posadowione na gruntach miejskich nie znajdowało się w pasie drogowym, nie były w administracji ZDM-u, ale grunty stanowiły własność osoby fizycznej, prawnej lub Miasta P. bądź były w trwałym zarządzie innego podmiotu. Organ uznał, iż nośniki reklamowe podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budowle stanowiące własność spółki oraz grunty Miasta P. lub Skarbu Państwa znajdujące się w posiadaniu zależnym spółki.