Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 17 października 2019 r., sygn. III SA/Gd 468/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść, Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.), Sędzia WSA Jolanta Sudoł, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Januszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 października 2019 r. sprawy ze skargi W. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 30 maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 17 kwietnia 2019 r. Prezydent Miasta odmówił W. A. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad córką K. A.

Organ wskazał, że z przepisu art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych wynika, że świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do emerytury. Skarżąca natomiast od dnia 1 czerwca 1998 r. ma ustalone prawo do wcześniejszej emerytury z tytułu opieki nad córką.

W odwołaniu od powyższej decyzji W. A. wskazała, że emerytura, która została jej przyznana ze względu na opiekę nad córką wynosi obecnie 935 zł, a świadczenie pielęgnacyjne przyznawane matkom z tytułu opieki nad dzieckiem niepełnosprawnym wynosi 1583 zł. Jest to niesprawiedliwe, wobec czego prosi o możliwość wypłacania różnicy między obydwoma świadczeniami. Sytuacja, w jakiej się znalazła narusza zasadę równości, bowiem nie wszystkie matki sprawujące opiekę nad niepełnosprawnymi dziećmi są traktowane tak samo. Jej zdaniem nie można opierać się na literalnej wykładni przepisu art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, a stanowisko to potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie sygn. akt II SA/Go 833/18.