Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 września 2019 r., sygn. I SA/Po 176/19

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędzia WSA Barbara Rennert Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2019 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2018 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Wójt Gminy [...] decyzją z 13 lipca 2018 r., nr [...] ustalił X. X. (dalej: "skarżący") wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2018 r. na kwotę [...]zł od nieruchomości położonych w miejscowości [...] na działce nr [...]. Wójt za podstawę opodatkowania zamieszkałych budynków mieszkalnych przyjęto powierzchnię 64,00 m2, zaś za podstawę opodatkowania gruntów przynależnych do zamieszkanych budynków i lokali mieszkalnych oraz terenów rekreacyjno- wypoczynkowych przyjął powierzchnię 59,00 m2. Uzasadniając decyzję Wójt wyjaśnił, że pismem z 04 stycznia 2018 r. wezwał skarżącego do złożenia informacji w sprawie podatku na 2018 r. Skarżący w deklaracji określił powierzchnię budynków mieszkalnych zamieszkałych na 64 m2 a powierzchnię gruntów przynależnych do zamieszkałych budynków i lokali mieszkalnych na 100 m2. Jednocześnie wniósł o zawieszenie postępowania do czasu wydania decyzji zatwierdzającej ewidencję gruntów i budynków przez Starostwo Powiatowe w [...].

W toku postępowania podatkowego Wójt zwrócił się do Starostwa Powiatowego w [...] o wskazanie powierzchni opodatkowanej działki nr [...] na dzień 01 stycznia 2018 r. W odpowiedzi Starostwo podało , że powierzchnia wskazanej działki wynosi 0,0059 ha. We wcześniejszych postępowaniach Wójt zwrócił się do Starostwa o zajęcie jednoznacznego stanowiska w przedmiocie zatwierdzenia decyzji administracyjnych podłużną pieczęcią zawierającą klauzulę zgodną z § 43 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. nr 38 poz. 454 - dalej: "rozporządzenie MRRiB"). Starostwo wyjaśniło, że wskazany przepis dotyczy procesu zakładania ewidencji gruntów i budynków, a nie jej modernizacji. Modernizacja ewidencji gruntów i budynków została uregulowana art. 24a ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., nr 240 poz. 2027 ze zm. - dalej: "P.g.k."). W trybie tego przepisu, w brzmieniu wówczas obowiązującym modernizacja nie kończy się decyzją administracyjną. Ponadto § 56 ust. 1 powołanego wcześniej rozporządzenia traktował wówczas o tym, że "przy wykonywaniu modernizacji ewidencji gruntów i budynków przepisy rozdziału 2, z wyłączeniem 34, 40, 41, 42 i 43 stosuje się odpowiednio." Wójt zaznaczył również, że w aktach sprawy znajduje się wypis z rejestru gruntów z 08 lipca 2016 r., określający powierzchnię działki na 0,0059 ha oraz wydruk z księgi wieczystej na 09 maja 2018 r. potwierdzający powierzchnię 59 m2. Na potrzeby obliczania wysokości zobowiązania podatkowego przyjął więc powierzchnię budynku mieszkalnego zadeklarowaną przez skarżącego natomiast powierzchnię gruntu w wielkości wynikającej z rejestru gruntów.