Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 sierpnia 2019 r., sygn. III SA/Wa 11/19

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Jacek Kaute, sędzia WSA Waldemar Śledzik, Protokolant referent Agnieszka Dominiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi P. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] czerwca 2018 r. nr [...]; 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz P. G. kwotę 4 274zł (słownie: cztery tysiące dwieście siedemdziesiąt cztery złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Na podstawie przedłożonych akt sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oceniał następujący stan faktyczny: Aktem notarialnym z 6 kwietnia 2010 r. Rep. A Nr [...] P.G. (dalej: "Skarżący") dokonał odpłatnego zbycia nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny nr [...], położony w P. przy ul. [...] wraz z prawami z nim związanymi. Zgodnie z treścią aktu notarialnego, przedmiotowy lokal Skarżący nabył na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży udokumentowanej aktem notarialnym z 3 grudnia 2007 r. Rep. A Nr [...].

2. Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. (dalej: "NUS") uznał, że do odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego doszło przed upływem 5 lat od nabycia, więc Skarżący był zobligowany do złożenia zeznania podatkowego za 2010 r. z wykazanym podatkiem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub mógł skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z art. 21 ust. 21 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm., dalej: u.p.d.o.f.), w brzmieniu obowiązującym w latach 2007-2008. Skarżący do dnia 2 maja 2011 r. nie złożył stosownego zeznania podatkowego/oświadczenia, więc NUS w ramach czynności sprawdzających wezwał Skarżącego m.in. do przedłożenia dokumentów potwierdzających poniesione koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 6c u.p.d.o.f. W odpowiedzi Skarżący przedłożył dokumenty potwierdzające udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość sprzedanej w 2010 r. nieruchomości, poczynione w czasie jej posiadania. Następnie, 7 marca 2016 r. Skarżący złożył zeznanie podatkowe na formularzu PIT-38 z wykazanym podatkiem z odpłatnego zbycia nieruchomości w wysokości 22.176,00 zł.