Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 lipca 2019 r., sygn. VII SA/Wa 66/19

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Nawrot, , Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik, Sędzia WSA Wojciech Sawczuk (spr.), , Protokolant sekr. sąd. Piotr Czyżewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lipca 2019 r. sprawy ze skargi M W na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...]października 2018 r. znak [...] w przedmiocie odmowy wpisu do rejestru zabytków I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz skarżącej M W kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I.

Wnioskiem z dnia 5 września 2017 r., M W (dalej jako Skarżąca) wystąpiła do [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków o wpis do rejestru zabytków województwa podlaskiego gruntu pod budynkiem przy ul. [...] w [...], działka ewid. nr [...] wskazując, iż na działce tej istnieje kamienica (zajmująca całą jej powierzchnię), która jest wpisana do rejestru zabytków decyzją z dnia [...] kwietnia 1982 r., L.dz. [...]. Działka także powinna zostać wpisana do rejestru zabytków, bowiem jest nośnikiem substancji zabytkowej.

II.

Po wszczęciu postępowania administracyjnego organ I instancji przeprowadził dowód z opinii Narodowego Instytutu Dziedzictwa Oddział Terenowy w [...] z dnia [...]października 2017 r., nr [...] a także przeprowadził oględziny w dniu [...] listopada 2017 r.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2018 r., nr [...][...]Wojewódzki Konserwator Zabytków, działając na zasadzie art. 3 pkt 1, art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c), art. 9 ust. 1, art. 89 pkt 2 oraz art. 91 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz. 10 - dalej jako u.o.z.) odmówił wpisania do rejestru zabytków nieruchomych województwa podlaskiego działki o nr ewidencyjnym [...]przy ul. [...]w [...].

Wyjaśniając zajęte stanowisko organ przybliżył przebieg postępowania i historię zabytkowej kamienicy. Wskazał, iż nie można było wydać decyzji pozytywnej na podstawie rozstrzygnięć zapadłych w innych postępowaniach (dowody wnioskowane przez Skarżącą). Każdy stan faktyczny jest bowiem unikalny i podlega indywidualnej ocenie, a co za tym idzie dowody zgromadzone w innej sprawie (w tym rozstrzygnięcia w niej wydane), jako oparte o odmienny stan faktyczny i prawny nie mogą podlegać ocenie w tym postępowaniu. Tylko dowody przeprowadzone w toku niniejszego postępowania i tyczącej się danego stanu faktycznego mogły stanowić podstawę orzekania.