Wyrok WSA w Kielcach z dnia 25 lipca 2019 r., sygn. I SA/Ke 185/19

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grabowska, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak (spr.), Sędzia WSA Ewa Rojek, Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Adamczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lipca 2019 r. sprawy ze skargi C.K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia (...) nr (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień i wrzesień 2013 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. (Dyrektor) decyzją z [...] nr [...] uchylił decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. (Naczelnik) z [...] nr [...] w części dotyczącej określenia C.K. (podatnik) zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za sierpień 2013r. w wysokości 3.622 zł oraz za wrzesień 2013r. w wysokości 8.484 zł. i w tym zakresie określił zobowiązanie podatkowe za sierpień 2013 r. w wysokości 3.560 zł. oraz za wrzesień 2013 r. w wysokości 8.481 zł., natomiast w pozostałym zakresie utrzymał decyzję organu I instancji w mocy.

Dyrektor wskazał, że u podatnika przeprowadzono kontrolę podatkową w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiące sierpień i wrzesień 2013 r. Ustalono, że C.K. w kontrolowanym okresie prowadziła działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży obuwia i wyrobów skórzanych w K, oraz była zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT. W ewidencji zakupów VAT za okres objęty kontrolą podatkową zaksięgowano i rozliczono w deklaracjach VAT-7 podatek naliczony z faktur VAT dokumentujących zakup reklamy publicznej - faktura VAT nr 17/8/2013 z 30 sierpnia 2013 r. w kwocie netto 20.000 zł, VAT 4.600 zł oraz faktura VAT nr 6/9/2013 z 3 września 2013 r. w kwocie netto 20.000 zł, VAT 4.600 zł wystawione przez [...] (spółka C,).

Uwzględniając dokonane ustalenia w trakcie kontroli podatkowej

i postępowania podatkowego oraz zebrane dowody Naczelnik stwierdził, że C.K. nie przedstawiła wiarygodnych dowodów, które potwierdziłyby rzeczywiste wykonanie usług reklamy wynikających z wystawionych przez spółkę C. ww. faktur VAT. Podatnik nie dołożył należytej staranności kupieckiej przy transakcjach zakupu usług reklamowych od spółki na co wskazuje: brak pokwitowań przekazania zapłaty za usługę, brak zainteresowania zarówno wykonaniem usługi jak i samym kontrahentem wystawiającym faktury, utrzymywanie kontaktu z kontrahentem tj. spółką C. przez osoby nieznane, przekazywanie im zapłaty bez pokwitowania, brak reklam w wyznaczonych na ten cel miejscach.