Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 17 lipca 2019 r., sygn. II SA/Gd 79/19

Ochrona dóbr kultury

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Asesor WSA Magdalena Dobek - Rak (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Pazdykiewicz po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2019 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi M. K. i W. K. na uchwałę Rady Gminy z dnia 14 listopada 2014 r. nr [...] w sprawie przyjęcia "G. p. o .n. z. g. na lata 2015-2018" oraz "G. e. z." 1. stwierdza, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem prawa w § 1 uchwały oraz w jej załączniku, w części dotyczącej przyjęcia "G. e. z.", w zakresie obejmującym kartę, 2. zasądza od Rady Gminy solidarnie na rzecz skarżących M. K. i W. K. kwotę 814 (osiemset czternaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

M. K. i W. K. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę nr L/418/2014 Rady Gminy z dnia 14 listopada 2014 r. w sprawie przyjęcia "Gminnego programu opieki nad zabytkami gminy na lata 2015-2018" oraz "Gminnej ewidencji zabytków".

Skarga została wniesiona w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

W dniu 14 listopada 2014 r. Rada Gminy podjęła uchwałę nr L/418/2014 w sprawie przyjęcia "Gminnego programu opieki nad zabytkami gminy na lata 2015-2018" oraz "Gminnej ewidencji zabytków" (Dz. Urz. Woj. z 2014 r. poz. 4277).

Skarżący są właścicielami nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym zlokalizowanej w B. u zbiegu ul. D. i G. a stanowiącej działkę oznaczoną nr [..], dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą nr [..].

Budynek mieszkalny został wpisany do gminnej ewidencji zabytków Gminy pod nr [..].

Pismem z dnia 15 października 2018 r. skarżący wezwali organ do usunięcia naruszenia prawa poprzez wykreślenie ich nieruchomości z gminnej ewidencji zabytków. W wezwaniu wskazali, że budynek nie spełnia ustawowej definicji zabytku określonej w art. 3 pkt. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t.j.: Dz.U. z 2014, poz. 1446 ze zm.), zwanej dalej u.o.z., zgodnie z którym za zabytek uznaje się nieruchomość lub rzecz ruchomą, ich część lub zespoły będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenie, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową. Według nich wskazany budynek nie posiada żadnych cech kwalifikujących jako zabytek. Sam wiek budynku nie przesadza o istnieniu wartości historycznej, artystycznej lub naukowej. W związku z tym należy uznać, że wpis budynku do Gminnej ewidencji zabytków budynku nastąpił w sposób dowolny i arbitralny.