Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 czerwca 2019 r., sygn. III SA/Wa 2145/18

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Sobocha (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Honorata Łopianowska, sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant referent Agnieszka Dominiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi C. sp. z o.o. z siedzibą w W. (poprzednio: C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością s.k.a.) na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 czerwca 2018 r. nr 0114-KDIP2-3.4010.121.2018.1.KK w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz S. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dawniej: C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością s.k.a.) kwotę 697 zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

C. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej zwana "Stroną", "Skarżącą" lub "Spółką") złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Skarżąca opisując stan faktyczny/następujące zdarzenie przyszłe wskazała, że jest osobową spółką handlową działającą w formie spółki komandytowo - akcyjnej, posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (tj. podlegającą opodatkowaniu od całości swoich dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej). Strona jest twórcą znaku towarowego (zwanego dalej jako: "Znak Towarowy"), zarejestrowanego po jego wytworzeniu m.in. w procedurze międzynarodowej, według tak zwanego systemu madryckiego za pośrednictwem Biura Międzynarodowej Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (World Intellectual Property Organization, WIPO) w Genewie (dalej jako: "prawa do Znaku Towarowego" lub "prawo do Znaku Towarowego").

Z uwagi na uwarunkowania biznesowe, w 2011 r. Skarżąca sprzedała prawa do Znaku Towarowego, na rzecz powiązanej spółki z siedzibą w Szwajcarii (posiadającej formę prawną Aktiengesellschaft, AG. tj. będącej kapitałową spółką akcyjną prawa szwajcarskiego). W związku z likwidacją ww. podmiotu szwajcarskiego, w 2015 r. prawa do Znaku Towarowego w toku likwidacji ww. podmiotu nabyli (na zasadzie współwłasności, z udziałami po 50% (1/2 ) każdy) dwaj wspólnicy tego podmiotu szwajcarskiego (będący osobami fizycznymi i jednocześnie akcjonariuszami Spółki), dokonując następnie w 2016 r. darowizny swoich udziałów po 50% (1/2) każdy) w prawach do Znaku Towarowego, na rzecz dwóch osób fizycznych. W tym czasie (tj. po sprzedaży praw do Znaku Towarowego w 2011 r.), Skarżąca dokonywała opłat licencyjnych z tytułu używania Znaku Towarowego, jak również ponosiła inne koszty związane z promocją Znaku Towarowego (koszty związane z usługami marketingowymi, reklamami wizualnymi oraz audiowizualnymi).