Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 czerwca 2019 r., sygn. III SA/Wa 1959/18

Interpretacje podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Trelka, Sędziowie sędzia WSA Jacek Kaute, sędzia WSA Honorata Łopianowska (sprawozdawca), Protokolant referent Agnieszka Dominiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi V. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 czerwca 2018 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.155.2018.1.AJ w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz V. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. W dniu 13 kwietnia 2018 r. wpłynął do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych [Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: u.p.d.o.p.] w zakresie obowiązku pobrania podatku u źródła w związku z wypłatą należności z tytułu najmu maszyn i urządzeń budowlanych oraz konstrukcji magazynowych, biurowych i sanitarnych.

2. We wniosku V. sp. z o.o. w W. [dalej: "Skarżąca", "Strona", "Wnioskodawca"] przedstawiła stan faktyczny, z którego wynika, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług budowlanych i że realizowała budowy na zamówienie m.in. na terenie Rumuni i Szwecji. W związku z wykonywaniem usług budowlanych poza terytorium Polski w celu wykonania usług Spółka wykorzystywała [i będzie w przyszłości wykorzystywać] na podstawie umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze, maszyny i urządzenia budowlane stanowiące własność podmiotów zagranicznych; ponadto wynajmowała od podmiotów z siedzibą na terenie Rumunii i Szwecji konstrukcje mające postać przestrzeni zamkniętej przegrodami [ściankami] po bokach, dachem i podłogą. Konstrukcje te były trwale związane z gruntem [były osadzone na gruncie]. Powierzchnia użytkowa tych konstrukcji służyła pracownikom Spółki do magazynowania narzędzi, wykonywania czynności biurowych i jako WC. Wykorzystanie powierzchni pełniło rolę służebną w stosunku do zasadniczej działalności Spółki tj. prac budowlano - montażowych. Skarżąca podała we wniosku, że podmioty, od których wynajmowano maszyny i urządzenia budowlane oraz konstrukcje - jako podatnicy mają siedziby dla celów podatkowych na terenie państw członkowskich UE - w Rumunii i w Szwecji; kontrahenci nie posiadali i nie posiadają zakładu zagranicznego na terenie Polski, zaś wynajęte maszyny i urządzenia budowlane były wykorzystywane do świadczenia na terytorium Rumunii i Szwecji usług budowlanych polegających na wyrównaniu i przygotowaniu terenów pod budowę oraz budowie serwisów samochodowych; były przeznaczone do robót ziemnych i budowlanych przy budowie budynków i nie posiadają one innego ogólnego zastosowania. Skarżąca wyspecyfikowała, że przedmiotem najmu były m.in.: