Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 19 czerwca 2019 r., sygn. III SAB/Gd 78/18

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Mierzejewski, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.), Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 19 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi I. M. i A. K.-M. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę w przedmiocie wydania zaświadczenia oddala skargę.

Uzasadnienie

I. M. i A. K. - M. (dalej również jako "strona") pismem z dnia 25 listopada 2018 r. wnieśli skargę na bezczynność oraz przewlekłość postępowania Starosty w sprawie wydania zaświadczenia.

W sprawie zaistniały następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Dnia 9 listopada 2018 r. (data wpływu do organu) strona zwróciła się do Starosty o wydanie:

- zaświadczenia potwierdzającego naruszenie przez Starostę Powiatu prawa, wykonującego zadania powiatu poprzez jednostkę organizacyjną Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie, w taki sposób, że z rażącym naruszeniem prawa wystawił dokumenty "skierowania" dziecka K. do placówki opiekuńczo-wychowawczej na podstawie uchylonej podstawy prawnej (Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 października 2007 r. w sprawie placówek opiekuńczo wychowawczych), choć przywołał nowe rozporządzenie z 22 grudnia 2011 r.;

skierowanie [...] do placówki interwencyjnej O. z 9 czerwca 2014 r.; skierowanie [...] do placówki socjalizacyjnej N. C. z 31 marca 2016 r.;

- zaświadczenia potwierdzającego naruszenie przez Starostę Powiatu prawa, wykonującego zadania powiatu poprzez jednostkę organizacyjną Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie, w taki sposób, że z rażącym naruszeniem prawa skierował i umieścił syna skarżącego K. w konkretnej placówce opiekuńczo-wychowawczej ([...]), bez prawidłowo wydanej decyzji administracyjnej;

- zaświadczenia potwierdzającego, że od dnia 6 czerwca 2014 r. Starosta nie wydał zgodnej z prawem decyzji administracyjnej kierującej i umieszczającej syna skarżącego do instytucjonalnej pieczy zastępczej do konkretnej placówki opiekuńczo-wychowawczej, tym samym nie zaszły i nie zachodzą obecnie przesłanki aby wszczynać postępowanie administracyjne w sprawie opłaty za pobyt dziecka w pieczy zastępczej art. 193 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej;