Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 7 maja 2019 r., sygn. I SA/Ol 236/19

Interpretacje podatkowe

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski Sędziowie sędzia WSA Renata Kantecka asesor WSA Katarzyna Górska (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 7 maja 2019 r. w Olsztynie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. C. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia "[...]", nr: "[...]" w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz skarżącej M. C. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. , ,

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi M.C. (dalej: "strona" lub "skarżąca") jest postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: "organ" lub "KIS") dotyczące pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego stosownie do art. 89b ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: "ustawa VAT").

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej strona przedstawiła stan faktyczny, z którego wynika, że w latach 2010 - 2011 nabywała towar od M. K., zaś podatek naliczony z faktur VAT wystawionych przez M. K. strona prawdopodobnie odliczała na bieżąco w deklaracjach VAT, przy czym nie ma co do tego pewności, ze względu na brak dokumentacji wynikający z przedawnienia zobowiązań podatkowych za ww. okres. Zarówno strona, jak i M. K. były czynnymi, zarejestrowanymi podatnikami VAT. Strona jest nim nadal, nie ma natomiast wiedzy na temat M. K. Terminy zapłaty faktur przypadały na 2010 i 2011 r. M. K. uznała, że strona nie uiściła na jej rzecz zapłaty. Po upływie 180 dni od terminu płatności należności wynikających z faktur, nieopłaconych zdaniem M. K., zawiadomiła ona stronę o zamiarze skorygowania podatku należnego zgodnie z art.89a ust.2 ustawy VAT. Były to zawiadomienia z dnia 15 listopada 2012 r. i z dnia 20 listopada 2013 r. Następnie pismami z dnia 15 stycznia 2013 r. i 20 stycznia 2014 r. zawiadomiła stronę o skorygowaniu podatku należnego za grudzień 2012 r. oraz za IV kwartał 2013 r. Strona nie wie, czy M. K. dokonała korekt. Strona nie skorygowała podatku naliczonego, bowiem uważa, że dokonała zapłaty należności wynikających z faktur. M. K. złożyła w 2013 i 2014 r. 25 pozwów o zapłatę, z których 24 zostały oddalone wyrokiem wydanym przez Sąd Rejonowy. Z uzasadnienia wyroku wynika, że doszło do zapłaty wszystkich należności wymienionych w pozwach 1-24. M.K. wniosła apelację. Na rozprawie przed Sądem Okręgowym w dniu 9 maja 2018 r. strony zawarły ugodę, z której wynika, że strona zobowiązuje się zapłacić M. K. 150.000 zł, co obejmuje wszystkie ww. roszczenia K. wobec strony we wszystkich ww. sprawach. W dniu 9 maja 2018 r. strona uiściła na rzecz M. K. ww. kwotę.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00