Wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 maja 2019 r., sygn. II SA/Łd 226/19

Pomoc społeczna

Dnia 17 maja 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Grosińska (spr.) Sędzia WSA Magdalena Sieniuć Protokolant St. sekretarz sądowy Anna Łyżwa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 maja 2019 roku sprawy ze skargi D. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego - oddala skargę. ał

Uzasadnienie

II SA/Łd 226/19

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...]r. Prezydent Miasta Ł. przyznał D. B. świadczenie z funduszu alimentacyjnego na dzieci A. B. i D. B. na okres od dnia 1 października 2017 r. do dnia 30 września 2018 r. w kwocie po 500 zł miesięcznie na każde z dzieci. Świadczenie zostało przyznane w związku z bezskutecznością egzekucji świadczeń alimentacyjnych przyznanych mocą wyroku Sądu Rejonowego dla Ł. Śródmieścia w Ł. z dnia [...] r. sygn. akt [...].

W dniu 19 czerwca 2018 r. do Prezydenta Miasta Ł. wpłynęło postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Ł. Ś. w Ł. J. K. z dnia [...] r. [...] o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec zgonu dłużnika, który nastąpił w dniu 4 marca 2018 r. W związku ze śmiercią dłużnika alimentacyjnego, wygasło zobowiązanie alimentacyjne, a tym samym będące jego pochodną prawo do otrzymywania świadczeń z funduszu alimentacyjnego.

W związku z powyższym, decyzją z dnia [...] r. nr [...], Prezydent Miasta Ł. uznał za nienależnie pobrane świadczenia z funduszu alimentacyjnego wypłacone w okresie od dnia 1 kwietnia 2018 r. do dnia 30 czerwca 2018 r. na dzieci A. B. i D. B. w kwocie po 500 zł miesięcznie na każde z dzieci oraz o zwrocie nienależnie pobranych świadczeń w łącznej kwocie 3000 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie.

W dniu 18 października 2018 r. z wnioskiem o umorzenie zadłużenia wystąpił pełnomocnik D. B. - adw. D. J., wskazując z jednej strony na brak wiedzy D. B. o śmierci dłużnika (a tym samym o braku podstaw do pobierania świadczeń), z drugiej wskazując na trudną sytuację materialną rodziny, w związku z która przyznano jej prawo do pomocy w postaci świadczeń z funduszu alimentacyjnego.