Wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 maja 2019 r., sygn. II SA/Łd 1041/18
Pomoc społeczna
Dnia 9 maja 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Magdalena Sieniuć (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Paweł Janicki Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Protokolant St. sekretarz sądowy Magdalena Rząsa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2019 roku sprawy ze skargi J. Ć. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu wydatków poniesionych zastępczo za pobyt w domu pomocy społecznej 1.oddala skargę; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokat J. O.-K., prowadzącej Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ulicy A 7 lok. 5, kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, powiększoną o należny podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu. MR
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.), powoływanej dalej jako: k.p.a.", oraz art. 61 ust. 3 i art. 104 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1508 ze zm.), powoływanej dalej jako: "u.p.s.", utrzymało w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] r., nr [...].
Jak wynika z akt sprawy, ww. decyzją z dnia [...] r., nr [...], Kierownik Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z., działając z upoważnienia Burmistrza Miasta Z., zobowiązał J. Ć. do zwrotu wydatków w kwocie 7.186,84 zł poniesionych zastępczo przez Gminę Z. za jej pobyt w Domu Pomocy Społecznej w S. za okres od 1 marca 2018 r. do 30 czerwca 2018 r., w terminie 30 dni od dnia uprawomocnienia się decyzji.
W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że decyzją z dnia [...] marca 2016 r. J.Ć. została skierowana do Domu Pomocy Społecznej w S. na pobyt stały. Zaznaczył przy tym, że zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 60 ust. 1 u.p.s. pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny. W decyzji następnie przedstawione zostały zasady ponoszenia tychże opłat wynikające z art. 61 ust. 1 pkt 1-3 u.p.s. Jak wyjaśniono, decyzją z dnia [...] marca 2016 r. Nr [...] ustalono miesięczną odpłatność J.Ć. na kwotę 1.349,45 zł. Odpłatność ta obowiązywała do 30 czerwca 2017 r., kiedy na skutek zmiany sytuacji dochodowej świadczeniobiorcy dokonano zmian odpłatności: decyzją Nr [...] odpłatność wzrosła do kwoty 2.891,90 zł (w tej wysokości obowiązywała od 1 lipca 2017 r. do 31 stycznia 2018 r.), natomiast decyzją Nr [...] odpłatność wzrosła do kwoty 3.128,30 zł (od 1 lutego 2018 r. do 30 czerwca 2018 r.). Organ poinformował także stronę o tym, jak kształtował się średni miesięczny koszt utrzymania w Domu Pomocy Społecznej w S. Wyjaśniono, że dom pomocy społecznej wystawiał faktury za pobyt J. Ć na kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy średnim miesięcznym kosztem utrzymania a równowartością kwoty uiszczanej przez stronę. Faktury te zostały uregulowane przez Miejsko - Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Z. Wskazano, że J.Ć była zobowiązana do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej w łącznej wysokości 12.513,20 zł. Nie regulowała jednak opłat w należnej wysokości. Z ewidencji Ośrodka wynika bowiem, że wpłaciła kwotę 5.326,36 zł. Pozostała zatem do uregulowania zaległość w kwocie 7.186,84 zł, którą zastępczo wniosła gmina. Powołując się na art. 61 ust. 3 u.p.s. zaznaczono, że w przypadku niewywiązywania się osób, o których mowa w art. 61 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 2a tej ustawy, z obowiązku opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej opłaty te zastępczo wnosi gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Gminie przysługuje prawo dochodzenia zwrotu poniesionych na ten cel wydatków. Organ I instancji stwierdził także, że przedwczesna jest złożona w dniu 11 lipca 2018 r. prośba o umorzenie długu, ponieważ nie ma jeszcze w tej sprawie prawomocnej decyzji żądającej zwrotu poniesionych wydatków. Na poparcie tego stanowiska przytoczył treść art. 104 ust. 4 u.p.s.