Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2019 r., sygn. III SA/Wa 1062/18

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sylwester Golec, Sędziowie sędzia del. SO Agnieszka Baran (sprawozdawca), sędzia WSA Jacek Kaute, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 8 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi D. sp. z o.o. z siedzibą w S. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu zabezpieczającym oddala skargę

Uzasadnienie

Postępowanie zabezpieczające wobec majątku D. sp. z o.o. (dalej: "skarżąca" albo "spółka") wszczęte zostało przez Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. (dalej też "NUS" albo "Organ egzekucyjny") na podstawie zarządzenia zabezpieczenia nr [...], wystawionego w celu zabezpieczenia zobowiązania podatkowego za sierpień 2016 r., w przybliżonej kwocie należności głównej 45225 zł. Jako podstawę prawną zabezpieczonych należności wskazano orzeczenie NUS z dnia [...] października 2017 r.

Zawiadomieniem nr [...] z 30 października 2017 r. organ egzekucyjny dokonał zajęcia zabezpieczającego innej wierzytelności pieniężnej u dłużnika zajętej wierzytelności, tj. w [...] Urzędzie Skarbowym w R..

W wyniku realizacji dokonanego zajęcia 29 listopada 2017 r. organ egzekucyjny uzyskał kwotę w pełnej wysokości należności objętej ww. zajęciem zabezpieczającym z 30 października 2017 r.. Zabezpieczone środki, zgodnie z art. 165 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1314 ze zm., dalej "u.p.e.a."), zostały przekazane "na wydzielony oprocentowany rachunek bankowy organu egzekucyjnego z oprocentowaniem udzielonym przez bank dla wkładów wypłacanych na każde żądanie."

Pismem z 9 listopada 2017 r. skarżąca wniosła do NUS zarzuty do prowadzonego postępowania zabezpieczającego, oparte na przesłankach wymienionych w art. 33 § 1 pkt 7 i 8 w związku z art. 156 § 1 pkt 8 oraz art. 164 § 4 i art. 166b u.p.e.a., zarzucając: brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1 u.p.e.a., co stanowi podstawę zarzutu określoną w art. 33 § 1 pkt 7 u.p.e.a. oraz zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego, co stanowi podstawę zarzutu określoną w art. 33 § 1 pkt 8 u.p.e.a..