Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 25 kwietnia 2019 r., sygn. II SA/Sz 1048/18

Inspekcja pracy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski,, Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj, Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Ciesielska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi Spółki A. na decyzję Inspektora Pracy w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie inspekcji pracy I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzający ją nakaz Inspektora Pracy w S. z dnia [...] r. nr [...], II. zasądza od Inspektora Pracy w S. na rzecz strony skarżącej Spółki A. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Inspektor Pracy Państwowej Inspekcji Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy

w S. na podstawie art. 11 pkt 1 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (t.j.: Dz.U. 2018 poz. 623 z późn. zm.), art. 207 § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j.: Dz.U. 2003, nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) oraz § 19 ust. 1 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 16 czerwca 2009 r.w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy gospodarowaniu odpadami komunalnymi (t.j.: Dz.U. 2009 nr 104 poz. 868 z późn. zm.), po przeprowadzeniu kontroli w dniach: [...]. skierował do "R. S." Spółki z o.o. w S. nakaz z dnia 4 lipca 2018 r., w którym zobowiązał Spółkę do zakazu pracownikom jazdy na stopniach komór ładunkowych pojazdów do wywozu odpadów.

Jednocześnie decyzji nadany został rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 108 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz.U. 2017 poz. 1257 z późn. zm.).

R. S. Spółka z o.o. w S. wniosła od powyższego nakazu odwołanie do Okręgowego Inspektora Pracy w S. wnosząc o jego uchylenie.

Odwołująca zarzuciła inspektorowi pracy wydanie decyzji z naruszeniem przepisów prawa, gdyż nakaz nie spełnia wymagań przewidzianych w art. 107 § 1 k.p.a., bowiem uzasadnienie faktyczne i prawne nakazu jest niewystarczające. Ponadto podniosła, że inspektor pracy nie wskazał dowodów, na których oparł się ustalając stan faktyczny sprawy. Strona poddała w wątpliwość powołanie się na treść instrukcji obsługi pojazdu do wywozu odpadów oraz fakt, że organ I instancji nie wyjaśnił konieczności nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności ze względu na ochronę zdrowia lub życia ludzkiego. W ocenie odwołującej, nie naruszyła ona jakichkolwiek przepisów prawa pracy, a wydany nakaz uznać należy za bezprzedmiotowy, gdyż inspektor pracy zobowiązał stronę do powtarzania treści powszechnie obowiązujących przepisów prawa. W opinii strony adresatem nakazu nie jest pracodawca.