Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 16 kwietnia 2019 r., sygn. III SA/Gl 1061/18

Celne prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Protokolant St. ref. Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi M.M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie długu celnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] r nr [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K., na podstawie art. 233 §1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018r., poz. 800, dalej: O.p.), art. 73 ust. 1 ustawy z 19 marca 2004 r. Prawo celne (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz.167), art. 20 ust. 1, ust. 3, art. 201 ust. 1 lit.a, ust. 2, ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.Urz. WE L 302 z 19.10.1992r., str. 1, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, roz. 2, t. 4, str. 307, ze zm. ), art. 48, art. 102 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013 r.), art. 1, art.2, art.3, art.5, art. 12 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L Nr 256, z 7.09.1987, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, roz. 2, t. 2, str. 382), art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1101/2014 z dnia 16 października 2014r. zmieniającego załącznik I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L Nr 312, z 31.10.2014r.), po rozpatrzeniu odwołania przedsiębiorcy M.M. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą "A" z/s w C. (dalej: strona skarżąca) od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w K. z [...] r. nr [...], utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.