Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 24 kwietnia 2019 r., sygn. II SA/Bd 164/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Wichrowski Sędziowie sędzia WSA Renata Owczarzak sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Elżbieta Brandt po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi D. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia spłaty należności wypłaconych z tytułu zaliczki alimentacyjnej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2019r. [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] grudnia 2018r. nr [...] o odmowie umorzenia D. S. należności z tytułu zaliczek alimentacyjnych wypłaconych na podstawie ustawy z dnia 22 kwietnia 2005r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej.

W uzasadnieniu organ odwoławczy podzielił stanowisko organu I instancji, iż ustawodawca w art. 30 ust. 1 i ust. 2 w zw. z art. 28 ustawy z dnia 7 września 2007r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, zróżnicował przesłanki i warunki umorzenia należności dłużnika alimentacyjnego w taki sposób, że tylko umorzenie określone w ust. 1 odnosi się do zaliczek alimentacyjnych wypłaconych na podstawie uprzednio obowiązujących ustaw, w tym ustawy z dnia 22 kwietnia 2005r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej. Przepis art. 30 ust. 2 daje organowi możliwość umorzenia zadłużenia na wniosek dłużnika tylko należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, a więc wypłaconych na podstawie obowiązującej ustawy. Instytucja ta nie ma zastosowania do zaliczek alimentacyjnych wypłaconych na podstawie uprzednio obowiązujących przepisów. W tym zakresie Kolegium powołało się na przepisy przejściowe ustawy z 7 września 2007r. (art. 41 i 43) oraz na wyrok NSA z 27 października 2010r. sygn. I OSK 980/10.