Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 18 marca 2019 r., sygn. IV SAB/Wr 32/19

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. w przedmiocie wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie zwolnienia ze służby postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 4 lutego 2019 r. A. S. (zwany dalej stroną lub skarżącym) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. (zwanego dalej organem lub Dyrektorem IAS) w przedmiocie - jak wyraźnie podkreślił to skarżący - braku wszczęcia postępowania administracyjnego na złożony przez niego wniosek o wydanie mu decyzji zwalniającej go ze służby.

W ocenie skarżącego organ naruszył w niniejszej sprawie art. 61 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm., dalej k.p.a.), albowiem pomimo złożenia wniosku o wydanie decyzji zwalniającej go ze służby, nie zostało wszczęte żadne postępowanie ani nie wydano jakiegokolwiek aktu w tym zakresie. Organ poprzestał jedynie na poinformowaniu go, że zgodnie z art. 171 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.), w przypadku przyjęcia propozycji pracy przez funkcjonariusza dotychczasowy stosunek służbowy przekształcił się w stosunek pracy. W takiej zaś sytuacji ustawa nie przewiduje, że przekształcenie stosunku służbowego w stosunek pracy traktuje się jak zwolnienie ze służby. Skarżący wskazał, że otrzymana przez niego odpowiedź nie jest postanowieniem czy decyzją, co tym samym rażąco narusza jego prawa. Brak bowiem wszczęcia postępowania w zakresie wskazanym przez niego we wniosku oraz niewydanie w tym przedmiocie postanowienia lub decyzji uniemożliwia mu wniesienie jakiegokolwiek zażalenia lub odwołania. Wniesienie zaś podania do organu obliguje go do wydania decyzji, nawet wówczas jeśli takie żądanie jest bezzasadne.