Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 marca 2019 r., sygn. III SA/Wa 1263/18

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Kurasz, Sędziowie sędzia del. SO Agnieszka Baran, sędzia WSA Beata Sobocha (sprawozdawca), Protokolant referent Anna Barska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2019 r. sprawy ze skargi B. C. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 marca 2018 r. nr 0114-KDIP3-3.4011.20.2018.2.AK w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną; 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz B. C. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

B. C. (dalej: "Skarżąca", "Wnioskodawczyni") złożyła do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej ("DKIS") wniosek z dnia 9 stycznia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Skarżąca we wniosku przedstawiła stan faktyczny wskazując, że w okresie od dnia 9 października 1981 r. do dnia 30 czerwca 2017 r. była zatrudniona w spółce T. Sp. z o.o. W dniu 21 lipca 2015 r. właściciel spółki - P. S.A. sprzedał spółkę T. firmie N. S.A. Przed dokonaniem sprzedaży zarząd Spółki T. podpisał ze związkami "Pakt Gwarancji Pracowniczych dla Pracowników T. Sp. z o.o." zawierający zobowiązania spółki w zakresie ochrony interesów pracowników. Podstawą zawarcia Paktu jest art. 59 ust. 2 Konstytucji RP. art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U. z 2002 r.. Nr 171, poz. 1397, z późn. zm.), w zw. z art. 2 ust. 6 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. z 2000 r., Nr 84. poz. 948, z późn. zm.) i w związku z tym Pakt jest źródłem prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 Kodeksu pracy. W wyniku restrukturyzacji zatrudniania nowy pracodawca N. S.A., w dniu 21 marca 2017 r. wypowiedział Wnioskodawczyni umowę o pracę na podstawie art. 30 § 1 pkt 2 K.p. w związku z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Umowa o pracę wygasła z dniem 30 czerwca 2017 r. Na podstawie Paktu Gwarancji Pracowniczych, zgodnie z § 7 pkt 2b pracodawca wypłacił Wnioskodawczyni odszkodowanie za rozwiązanie umowy o pracę w wysokości 106 741, 98 zł, z czego potrącił zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 19.214 zł. Rozwiązanie umowy o pracę i wypłata odszkodowania nastąpiła wyłącznie z woli pracodawcy i nie wynikała z Programu Dobrowolnych Odejść. Odszkodowanie zostało wypłacone w związku ze złamaniem przez T. Sp. z o.o. gwarancji zatrudnienia, sprecyzowanego w § 7 ust. 1 Paktu Gwarancji Pracowniczych - w przypadku Wnioskodawczym wynosiła ona 5 lat.