Wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 marca 2019 r., sygn. III SA/Kr 110/19
Pomoc społeczna
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Pasternak Sędziowie WSA Ewa Michna WSA Maria Zawadzka (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2019 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 23 listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia wychowawczego skargę oddala
Uzasadnienie
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 23 listopada 2018 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania A. M. (dalej skarżąca) utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] 2018 r. nr [...] odmawiającą skarżącej przyznania świadczenia wychowawczego na okres 2018/2019 na dziecko: W. M.
Powyższa decyzja została wydana w następującym stanie prawnym i faktycznym:
Decyzją z dnia [...] 2018 r. Prezydent Miasta odmówił skarżącej przyznania świadczenia wychowawczego na syna W., ustalając że średni miesięczny dochód rodziny skarżącej za 2017 r., wyniósł 4.789.80 zł, co w przeliczeniu na członka rodziny stanowi kwotę 1.197,45 zł czyli przekracza kryterium dochodowe uprawniające do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko (tj. kwotę 800.00 zł).
W odwołaniu skarżąca zakwestionowała ustalenia poczynione przez organ wskazując, że pobiera rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od kwietnia 2016 r. Podniosła, że od dawna była chora i wniosek o rentę złożyła w 2013 r., ale renta została jej przyznana dopiero wyrokiem Sądu Apelacyjnego, po czterech latach trwania spraw sądowych. Prawo do renty sąd przyznał jej za okres od czerwca 2013 r. do marca 2016 r. ZUS wypłacił jej zaległą rentę w łącznej wysokości 37.547,82 zł netto, jednak musiała z tej kwoty zwrócić pobrany zasiłek chorobowy (w kwocie 6.782,32 zł). Zdaniem skarżącej kwota wypłaconego przez ZUS w 2017 r. zaległego świadczenia rentowego powinna być podzielona na dochód miesięczny w latach 2013-2016, a nie przypisana do 2017 r., ponieważ dochód ten nie był "dochodem uzyskanym" na skutek podjęciem zatrudnienia, pobrania zasiłku, stypendium itp., ale był wypłacony na podstawie wyroku sądu, a zatem nie spełniał kryteriów definicji "dochodu uzyskanego". Obliczając zatem dochód za 2017 r. organ powinien uwzględnić realny dochód za ten rok. Czyli od dochodu z PIT za 2017 r., tj. od kwoty 54.501,39 zł odjąć 37.547,82 zł, tj. kwotę netto wypłaconą przez ZUS oraz 6.782,32 zł, tj. kwotę zwróconego zasiłku chorobowego. Zatem realny dochód rodziny skarżącej za 2017 r., to kwota 10.171,25 zł, a w przeliczeniu na osobę w rodzinie 273,91 zł.