Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 25 marca 2019 r., sygn. III SA/Gl 1142/18

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Kandut, Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.), Sędzia WSA Małgorzata Herman, Protokolant Specjalista Ewa Olender, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2019 r. sprawy ze skargi "A" w B. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] r. nr [.,..] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną interpretacją indywidualną z [...] r., nr [...] Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po rozpatrzeniu wniosku "A" GmbH w B. (dalej zwana Spółką, Stroną lub Wnioskodawcą) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku od towarów i usług w zakresie określenia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i prawa do odliczenia podatku naliczonego - uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe; a w zakresie rozpoznania WNT z tytułu przemieszczania materiałów własnych - za prawidłowe.

W uzasadnieniu organ wskazał, że we wniosku o wydanie interpretacji Spółka wskazała, że jest producentem akcesoriów do systemów okiennych oraz systemów przeciwpożarowych, wykorzystywanych w budownictwie i przemyśle wytwórczym, m.in. pianek uszczelniających do systemów okiennych, klejów montażowych, membran, konstrukcji montażowych; jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce; posiada siedzibę w Niemczech. Towary produkowane w zakładach produkcyjnych w B. i T. (w Niemczach) są sprzedawane przez Wnioskodawcę wyłącznie przez spółki dystrybucyjne należące do międzynarodowej grupy "B". W wyniku reorganizacji przeniosła części procesów produkcyjnych do Polski. Wyjaśniono, że Spółka nie posiada (ani nie wynajmuje) zarówno powierzchni magazynowych, jak i biurowych w Polsce; "C" w L., spółka należąca z Wnioskodawcą do jednej, międzynarodowej grupy kapitałowej "B" rozpoczęła świadczenie na rzecz Strony usług produkcyjnych. Surowce używane do procesów produkcyjnych/towary będące własnością Spółki są przemieszczone z magazynu Spółki w Niemczech do Polski jako towary własne Spółki oraz Spółka kupuje surowce w Niemczech lub innym kraju Unii Europejskiej, które są transportowane przez zagranicznych dostawców Spółki bezpośrednio do Polski (do zakładu produkcyjnego "C"). Niezależnie od źródła pochodzenia towarów i sposobu ich dostarczenia do zakładu produkcyjnego "C", wszystkie są przechowywane w zakładzie produkcyjnym "C" i są następnie wykorzystywane w procesie produkcyjnym. W związku ze stopniem skomplikowania procesów produkcyjnych oraz ze względu na tożsamość gatunkową materiałów, Spółka nie jest w stanie zidentyfikować źródła surowców wykorzystywanych do produkcji poszczególnych produktów finalnych. Innymi słowy, Spółka nie jest w stanie rozpoznać, czy dany produkt finalny został wytworzony przy użyciu surowców przemieszczonych przez Spółkę jako towary własne Spółki czy też surowców dostarczonych przez zagranicznych dostawców Wnioskodawcy. Nawet, gdy Spółce uda się określić, że dany produkt gotowy został wytworzony np. z surowców przemieszczonych do Polski przez Spółkę, to Wnioskodawca nie jest jednak w stanie powiązać tego produktu finalnego z konkretnym przemieszczeniem dokonanym w przeszłości. Materiały używane przez Spółkę są w dużej mierze identycznej jakości i jest praktycznie niemożliwe określenie, które z surowców dostarczonych do Polski są używane w określonej części procesu produkcyjnego. Ponadto ani "A" GmbH, ani "C" nie prowadzą rejestru dedykowanego ewidencji towarów przemieszczanych do lub z Polski. Niemniej, w każdym przypadku Wnioskodawca posiada prawo własności do surowców przez cały proces produkcji. W skutek obróbki wykonanej przez "C" na surowcach przemieszczonych uprzednio do Polski przez Spółkę, powstają nowe towary, które są deklarowane dla celów Intrastat pod innym numerem taryfy celnej niż wtedy, gdy dokonano przemieszczenia na teren Polski surowców, z których wykonano te produkty. Pozostałości niewykorzystanych surowców (np. skrawki), będące typowym rezultatem każdego procesu produkcyjnego, są przez "A" GmbH pozostawiane w Polsce, gdyż nie przedstawiają dla Spółki znaczącej wartości. "C" jest odpowiedzialne za utylizację wymienionych skrawków. Natomiast, gotowe towary są wysyłane do magazynu "D" na terenie Niemiec, do magazynu innej firmy dystrybucyjnej z grupy "A" bądź są sprzedawane do "C", która we własnym imieniu sprzedaje je na terenie Polski. Ponadto, zdarza się, że po przetworzeniu, niektóre towary są przewożone z Polski do Niemiec w ramach transportu własnych towarów. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie towary są przez niego wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.