Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 20 marca 2019 r., sygn. I SA/Gd 25/19

Podatkowe postępowanie

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Kotlarek, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 marca 2019 r. sprawy ze skargi Gminy A. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w z dnia 5 listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu nadpłaty podatku w podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Pismem z dnia 29 grudnia 2014 r. Gmina (dalej: "Gmina", "strona", "skarżąca") wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej: "Naczelnik", "organ pierwszej instancji") o stwierdzenie nadpłaty i zwrot podatku od towarów i usług za miesiące: luty, marzec, maj, wrzesień, październik i grudzień 2010 r. oraz sierpień, październik i listopad 2011 r., w związku z odliczeniem podatku naliczonego od wydatków na budowę infrastruktury kanalizacyjnej realizowanej przez jej zakład budżetowy. Wraz z wnioskiem Gmina złożyła korekty deklaracji VAT-7.

Naczelnik dokonał zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym oraz nadpłat wynikających ze złożonych przez Gminę korekt deklaracji VAT-7 w terminie wnioskowanym przez stronę, tj. 25 dni od daty złożenia deklaracji korygujących (kwotę 489.263 zł zwrócono w dniu 21 stycznia 2015 r., a kwotę 117.553 zł w dniu 23 stycznia 2015 r.).

Pismem z dnia 29 marca 2018 r. Gmina, na podstawie art. 78 § 5 pkt 1 ustawy

z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.) - dalej: "Ordynacja podatkowa", wystąpiła do Naczelnika z wnioskiem o zwrot oprocentowania nadpłaty powstałej w wyniku orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE").

W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 29 września 2015 r. TSUE wydał wyrok

w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, w którym orzekł, że art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady nr 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347/1) - dalej: "Dyrektywa 2006/112", powinien być interpretowany w ten sposób, że podmioty prawa publicznego (takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego) nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie. Wnioskodawczyni podała, że w wyniku tego orzeczenia Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: "NSA")