Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 lutego 2019 r., sygn. VII SA/Wa 1683/18

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Krystyna Tomaszewska (spr.), Sędziowie asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska, sędzia WSA Jadwiga Smołucha, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 14 lutego 2019 r. sprawy ze skargi R. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] czerwca 2018 r. znak [...] w przedmiocie przyznania zwrotu koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzeniem za dozór i holowanie pojazdu oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z [...] czerwca 2018 r., znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., po rozpatrzeniu zażalenia R.S. na postanowienie Starosty [...] z [...] sierpnia 2017 r., nr [...], w przedmiocie przyznania R.S. prowadzącemu parking depozytowy, jako dozorcy pojazdu samochodu osobowego marki [...] nr rej [...], w okresie od 3 maja 2008 r. do 5 kwietnia 2012 r. kwoty 7 394,40 zł. na którą składają się: zwrot koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru

2 294,40 zł., wynagrodzenie za dozór 4 800 zł., holowanie pojazdu 300 zł - utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia organ wskazał, że postanowieniem z [...] grudnia 2012 r. sygn. akt: [...] Sąd Rejonowy w P. orzekł przepadek pojazdu marki [...] nr rej [...], na rzecz Powiatu [...].

Wnioskiem z czerwca 2016 r. R.S. wystąpił do Starosty [...] o rozliczenie wydatków związanych z wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzeniem za dozór przedmiotowego pojazdu.

Starosta [...] postanowieniem z [...] sierpnia 2017 r., nr [...] orzekł o przyznaniu R.S., prowadzącemu parking depozytowy, jako dozorcy pojazdu samochodu osobowego marki [...] nr rej [...], w ww. okresie kwoty 7 394,40 zł, na którą składają się: zwrot koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru 2 294,40 zł, wynagrodzenie za dozór 4 800 zł, holowanie pojazdu 300 zł.

W uzasadnieniu wskazano m.in. że zgodnie z otrzymaną dokumentacją (rozliczenie kosztów parkowania: faktury, umowy, polisy, decyzje w sprawie podatku), koszty utrzymania parkingu to 320 zł dziennie. Przeciętnie na parkingu znajdowało się ok. 200 pojazdów usuniętych z drogi. W związku z tym koszt parkowania jednego pojazdu wynosił 1,60 zł za dzień. Pojazd był przechowywany na parkingu przez 1 434 dni: 1,60 zł x 1 434 = 2 294,40 zł. Natomiast 300 zł za holowanie obejmuje koszty oraz wynagrodzenie za załadunek, holowanie z miejsca załadunku oraz rozładownie pojazdu na parkingu. Przedstawione dowody dotyczące ponoszenia kosztów są wystarczające i zasadne. W sprawie wynagrodzenia z tytułu dozoru pojazdu nie była zawarta żadna umowa, która regulowałaby wysokość należności. Zatem kwota 4 800 zł winna być uznana za godziwą zapłatę. R.S. posiadał podpisane umowy z Urzędem Skarbowym w P., w których stawka za holowanie wynosiła 320 zł a opłata parkingowa za 1 dobę przechowywania 5 zł. Wnioskowana przez skarżącego kwota 18,40 zł za dobę przechowywania jest zawyżona, prawie czterokrotnie większa od kwoty obowiązującej w tamtych latach, nieadekwatna do warunków, w których pojazd był przechowywany. W zaistniałych okolicznościach należało ustalić stawki opłat pobieranych za przechowywanie samochodów na innych parkingach strzeżonych w rejonie. Należało także mieć na względzie zakres obowiązków dozorcy, okoliczności towarzyszące przechowywaniu, warunki sprawowania pieczy nad pojazdem, wielkość składowanego przedmiotu i powierzchnię niezbędna do jego przechowywania. Są dowody, że jeden z pojazdów przechowywanych na przedmiotowym parkingu został utracony w niewyjaśnionych okolicznościach.